www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Bordel bertsularia
Juan Etxamendi, «Bordel»
XIX. mendea

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Bordel bertsularia, Bordel (Jose Mari Satrustegiren edizioa). Auspoa, 1965

 

aurrekoa hurrengoa

 

KARLISTEN GERLAKO KANTIAK

        (1938 edo 1939)

 

Giristinoak, barkatu,

abertitzia dut artu,

nahi dut egiaz mintzatu

gure denbora nahiz pasatu;

leku hunian gira sortu,

ez dugu abandonatu,

beharrak guardiatzen gaitu

konserbatu behar baitu.

 

Orren konserbatzekotan

gerabiltzazu penetan,

okasione orotan;

bainan gobernuaren baitan

ez gira amodiotan:

sartzen dira graduetan

huntsa gobernatzekotan,

seinale guti obretan.

 

Obrarik injustuena

orai pratikatzen dena,

ezin esplika daitena;

konposatzen da mila kozina

ez dirokete kontina;

zonbaitek nahi luketena

armada bertzek mantena,

fornitzaliak zer pena.

 

Penarekin bizi gira

beti onaren begira;

etsitzen asiak gira:

sei urte ontan gerla ari da

astean bezain berri da.

Baionetak hunak dira

ezpatak ala balira,

sanyatu beharrak dira.

 

Sanya balite ezpatak

garbi laizteke disputak,

liberal eta karlistak.

Batzuek dira elgarren kastak,

bertziak negoziantak,

oro elgarren konsentak;

orietaik tugun presentak

neka bidia inozentak.

 

Inozentaren bizia

esklabo errendatzia

bere denbora guzia.

Enganatzalen gobernatzia

gure trabailu tristia;

auxe da ezin bertzia,

debalde enplegatzia

izerdiz irabazia!

 

Egin dituzte justiziak

ahal bezain itsusiak,

anitzi gosta biziak

batzuek anaiak bertziak kusiak

bi partiden nagusiak,

elgarren kontra guziak,

anitz «amigo» josiak:

zer patriota nahasiak.

 

Holako gerla manera

ez ikusirik obe da,

tronperia du sobera:

eman tugunak paper aldera

sekulan ezin kobera.

Emaiten dute kolera,

miserabliain gainera

gaizki agertu moneda.

 

Nor diren ez dut erraiten

legiak ez du emaiten

izenak esplika diten.

Ez duguia ba ikusten,

nunguak-nahi izan diten,

gizenak flakuen jaten?

Ori da etsenplu baten

zer segida deramaten.

 

Segida horren gainian

mintza gaiten zuzenian

libertate dugunian:

abertitzen tut fede hunian

baliatzeko heinian,

beren azken orenian

sar diten itzalgunian

diru metaren barnian.

 

Aisa litaike sartzia

balute preferentzia

konsegitzeko grazia.

Izanik ere mundu guzia

ezin konserba bizia,

ori da ezin bertzia!

Ez da aski diru biltzia:

orok zor dugu hiltzia.

 

aurrekoa hurrengoa