ASTO-DEMAREN BERTSOAK

Astiarte eguna

señaladamente,

dema bat jokatzia

disponitu dute;

ikustera juan giñan

makiña bat jente,

gorputzak mesedeik ez,

patrikadak kalte.

Dema bat jokatu da

Igeldoko erriyan,

lau asto eme aurrian,

ta ar bat erdiyan;

orlako funtziyorik

juan dan aspaldiyan

apenas izandu dan

gure alderdiyan.

Bei pariaren kontra

bost ziran astuak,

kargetan ez pizkorrak,

jeniyoz bastuak;

aurrera biarrian

iztingan listuak,

ez dituzte eragin

algara gaiztuak.

Markos argiña eta

Maraita bestia,

desiatzen zan oiek

plazan ikustia;

nai zuten marka on bat

an erakustia,

asto diabru aiek

portatu eztia.

Markos ori da gizon

ikaragarriya,

ekarri zuan ugal

bat izugarriya;

sorbaldaltik lepora

zedukan jarriya,

tiratzen ziyon baña

geldirik arriya.

Ikusgarri ederra

or digute jarri,

batzuetan iso ta

bestietan arri;

akullu motz banarekin

zirikatu sarri,

latigo eder asko

etzuten ekarri.

Jende asko giñaden

dema orri begira,

makiñatxo bat gizon

gustatubak dira;

aurrera biarrian

atzera salida,

indarrik asko bazan

portatu balira.

Astuak dadukate

ejerziziyo gutxitxo,

dema kontu oietan

daude atzeratxo;

arrieruak berriz

nekatubak geitxo,

batek esaten ziyon

«Arri, txiki potxo!».

Oso egoki ziran

astuak jarriyak,

alanbre ta kollare

txit gustagarriyak;

oiez gañera berriz

bildots-zintzarriyak,

Belabietatikan

zakuz ekarriyak.

Lau asto eme aurrian

ta ar bat atzian,

arto-burubak janez

noizik bakoitzian;

dema ori jokatu

balitz Maiatzian

panderubaren billa

saiatuko zian.

Berriri portatu da

iriyaren gisa,

Boletiñian bialdu

biar det Parisa;

beiak egin zituzten

bi arroa txixa,

aien gañian marka

ondu dute aixa.

Orra zer pasatu dan

Igeldoko erriyan,

esplikatu nai nuke

euskera garbiyan;

arriya eraman dute

bost oiñ da erdiyan,

larri ibilli dira

salbo-ta epurdiyan.