BERTSO BERRIAK

        (1878)

Milla zortzireunekin

amairugarren urtian

gerra bat izandu zan

Españi partian;

desgraziya gogorrak

askoren kaltian,

Donostiya erre zan

txit malamentian,

irurogei ta bost urte

ezta apartian.

Frantzesa Españiara

traiziyoz zan sartu,

Madrilla juan da errege

preso zuten artu;

zaragata gogorrak

emen ziran sortu,

baña kontrariyuak

zitzaizkan agertu,

arro etorri arren

laster zan bildurtu.

Ustez Españiyako

buru zan frantzesa,

arren kontra etorri

baizan ingelesa;

anparatzalle txarra

etzan portugesa,

bestia erretiran

estu eta presa,

etzuen azkenian

len aña grandeza.

Pesadunbria maiz-ta

gerrako lanian,

kulpa gabiai kargak

bota geienian;

ordenak partitu gabez

errespeto onian,

Aguztuaren ogei ta

amaikagarrenian,

Aguztuaren ogei ta

amaikagarrenian.

Donostiyarako zan

egun itxusiya,

ondo dakiyenakin

nago ikasiya;

nundik-nai sakioa

eta desgraziya,

gauza amablia da

personen biziya,

Zubietara etorri zan

ango justiziya.

Nola izan zan desgrazi

orren ondoria

publikatzeko dana

badet poderia;

gauza galduak beti

badu doloria,

ziudade guziyak

erre-koloria,

estantzi estu artan

aien baloria!

Tristura gogorra zan

nere iritziyan,

beren ondasunakin

betiko etsiyan;

etziraden egongo

txit pazientziyan,

ziudadia jarri nai

lengo dezentziyan,

Aizpurun junta egin zuten

Agorran zortziyan.

Zerbait disimulatzen

lengo desgraziya,

enpeñatu zirala

dago ikusiya;

Jueza ta Konsula

eta Justiziya,

Kabildo ta bezino

kuadrilla guziya,

etzuten zelebratu

obra itxusiya.

Formal egitekotan

alako kasuak,

Justiziya ta Konsula

ziran prezisuak;

bezino jaunak ere

gizon balerosuak,

gañera sazerdote

relijiosuak,

biyotzian ukitu

Jaun amorosuak.

Tristura gogorra zala

nago igarriya,

besterik zer egongo zan?

ondarra ta arriya;

erreunitu ziran

eiteko berriya,

len zan bezin dezente

or dago jarriya,

ziudade formala

txit gustagarriya.

Paperak orain dira

errekonozitu,

Don Nikolas Soraluzek

billatuak ditu,

Aiuntamentuari

dizka prebenitu,

gero Gobiernora

dute akuditu,

milagro bat bezela

zaie iruditu.

Ikusirikan obra

ain arrigarriya

igez ta aurten egin da

festa bat berriya:

Aizpuruko etxiari

arturik neurriya,

arri marmol eder bat

dute ekarriya,

numeraturik dago

dezente jarriya.

Festa zelebratzen da

ondo dan moduan,

meza eta sermoia

tokatzen dan graduan,

kargua eman zuten

leku seguruan,

Don Nikolas Soraluze

an zan inguruan,

pensamentua franko

bazeukan buruan.

Soraluzek egin du

bere alegiña,

ondo deklaratutzen

bada zer egiña,

musika ta bertsolari

eta danboliña,

komediante moduko

kuadrilla bat fiña,

aumentua're bazan

nai genduben aiña.

Zubietako bezino

estimagarriyak,

leialtadiaz daude

gogotan jarriyak,

modu oiek argatik

daude etorriyak,

aitormena dutela

gaude igarriyak,

sijnifikantza dauka

Aizpuruko erriyak.

Orra erregaliya

Donostiyak egin,

Zubietako jendia

akordatu dedin,

gauza onak errezibitzen

beti da atsegin,

graziyak eman nairik

ondo ezin itzegin,

gaitz erdi iñorekin

ez banu utsegin.

Donostiyak Zubietari

beti amoriyo,

berak leialak izan

dirala meriyo,

beñere ezta izandu

oien kontrariyo,

señale bat ederra

egin du seriyo,

elkar estimatzia

ez da misteriyo.

Orra bertsuak jarri

euskera klaruan,

ikasten ditubenak

eduki goguan,

lenago gauza ori

ixilik zeguan,

azaldu biar zana

nola emen naguan,

Alkaiñen predikua

orra nun daguan.