www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Poema solteak
Estepan Urkiaga, «Lauaxeta»
1925-1937, 1974

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Bertsio informatiko honen egilea: Josu Lavin; Urkiola, 1-1C 48990 - Getxo (Bizkaia)

 

aurrekoa hurrengoa

OTOI-MINDUA

 

Negar-samin artean sortu intzan otoia,

egal orreik zabalik zeru-ziar oia.

 

Ai-otsak baxen ondo ire maminduak,

bakez gozatzen dituk biotz zaurituak.

 

Luditar abes-urrun gogoko zaurira

otoirik minduenak dardar eltzen dira.

 

Ludi orrek ez duler otoi-atsegiña,

otoiak baña goian dager gure miña

 

Negarraren izketa nok ez ete digar?

Barruko miña nok ez ete dazau malko-ziar?

 

Txadontzat Jaunak dartu biotz nekatua,

txadonean otoia berez sortuz dua.

 

Min bizian ai-dagin otoia, emaro

gotzon zuriak egapean gorde daro.

 

Otoiaren egak min-arren ez deuseztu;

malkuak arren, gora begiak arteztu.

 

Gure otoi onetan samiñan otoia

Donoki goira artezen zeru-ziar doia.

 

                        (Euzkadi, 1929, XI, 22).

 

aurrekoa hurrengoa