Penitentzia saindua: konfesionea

        Hirur parte ditu Sakramendu Saindu hunek: 1) Kontrizionea; 2) Konfesionea; 3) Satisfakzionea. Kontrizionea da urrikitzea, zeren desplazer egiñ diogun Jainkoari bekhatuez; guziz ona eta guziz maitagarria delarik. Konfesionea da, absolbitzeko autoritate duen aphezari sekretuan bere bekhatu gustiez akusatzea. Satisfakzionea da bekhatoreari ordenatzen zaion penitentziaren konplitzea.

        Konfesione klarki erran behar dire bekhatu gustiak, bat ere estali gabe. Satisfakzionean, osoki konplitu behar da penitentzia. Hautzaz biez eztugu deus erranen, errexak baitire. Bañan bai doloreaz.

        Bi dolore suerte dire: atrizionea eta kontrizionea. Kontrizionea perfekta da, emaiten baitu arima Jainkoaren grazian: atrizionea inperfekta da, ezpaitu ematen arima grazian, sakramenduaz kanpoan. Kontrizionea duenak damu du Jainkoaren amorekatik, eta hari eman dioen desplazera dela kausa; atrizionea duenak damu du bere amorekatik, eta zeren galdu duen parabisua, edo merezi ifernua.

        Dolore hautzaz baliatzeko, behar da izan resoluzione fermu bat, sekulan ez egiteko bertze bekhaturik gehiago. Bertzela, Jainkoaz trufatzea eta sakrilejio egitea lizate. Ikhuskigun eksenpluak nola egiten den atrizionea, eta nola kontrizionea; bañan lehenbizirik ikhus-agun Jainkoaren kolera bekhatorearen kontra, bekhatua dela kausa.

Justizia dibinoa koleran

Justuak dirade, justuak,

Jauna, zure sententziak:

Gu urrikari izateaz

Ala zuk plazer handiak.

Bañan gaxtoegi izan naiz,

Niri orai barkhatzeko:

Zure justizia justua

Hagitz leiteke zaurthuko.

Egia da, o Jongoikoa,

Ene bekhatu handiak

Merezi ene gañean

Egotz-tzatzun su gustiak.

Zure ohoreaz doatzu

Ni ez hartzeaz zeruan,

Galdez dagotzu justizia

Noiz naiteken infernuan.

Hunen nahia kunpli zazu

Justua denaz geroztik:

Sumin zaite ene nigarrez

Zuretzat izanagatik.

Erakutskizu ene kontra

Tromenta harrigarriak,

Ene gaiñera lantzatzatzu

Zerutik ihortziriak.

Gerla gerlari egiozu,

Orai da, beraz, denbora;

Armak hartzatzu, kolerari

Erakutsozu kolera.

Adoratzen tut humilki

Ni punitzen nauzunean.

Damnatzean haiñ ungi zare,

Jainko, nola salbatzean.

Bañan pena dut, ez ttipia,

Zureganik jakiteko;

Aithortzen darotzut, eztakit

Nola nauzun punituko.

Non pausatuko darotazu

Zerutik ihortziria?

Estali nau zure Semeak

Bere odolaz gustia.

Beraz nahi banauzu

Zure koleran punitu,

Lehenbizirik behar duzu

Zure Semea kolpatu.

Dialoga bekhatorearen eta justuaren artean

        B

Egiñ da resoluziñoa,

Utziko dut bekhatua:

Penitentzia egiñen dut,

Obedituko zerua.

        J

Deliberaziño ilhuna!

Esparantza lastozkoa?

Noiz izanen dela uste duk

Hire azken mementoa?

        B

Nigar egiten duenari

Barkhatzen dio Jainkoak:

Bertzela eztire promes hauk

Haren promes dibinoak.

        J

Nigarrak ungi egiteko,

Harzak egungo eguna,

Ezpaitio Jainkoak promes

Nihori biharamuna.

        B

Egiñ behar denaz geroztik

Nahi dut ungi pensatu,

Denbora astiro harturik,

Ungi nahi dut konplitu.

        J

Erhoa, halako gloria

Hik uste parabisuan?

Eta bitartean utzten duk

Benturaz hirriskuan?

        B

Utziko dut oso osoki

Bekhatuaren bidea,

Eta segituko dut gero

Berthutearen xedea.

        J

Fazoiñ huntan penitentzia

Bethi urruntzen dukela,

Eztuken denboran uste duk

Saindu egiñen aizela?

        B

Plazer ilhaunek darotate

Bihotz gustia xarmatzen,

Hautarik eziñ apartatuz

Hunela naiz amarratzen.

        J

Urrun adi lehenbailehen

Eta horien lekuan,

Jainkoa nausia egiñen zaik

Hire bihotz dohatsuan!

        B

Nola usantza gaitzek tuzten

Flakatzen gure indarrak!

Zerk desegiñ othe detzake

Haukien gathe gogorrak?

        J

Ene ondikoa! Ondiko

Posible den handiena:

Inposible da utz dezadan

Ene gathibotasuna!

        B

O Salbatzaillea Jauna, zato,

Zato ene laguntzera.

Gustien salbatzaille ona,

Zato ene libratzera!

        J

Halako mendi itsusian

Mendi tromentez bethean

Amudioak hil zintuen

Itzaturik Gurutzean.

        B

Higuiñaraz dietzadatzu

Munduko xarma emeak,

Eta porroka bihotzean

Bekhatuaren gatheak.

        J

Zuk, Jauna, zuk xarmatzen nauzu

Zeruko xarma puxantez:

Hautsiko tut fiñean sokak

Ifernuaren despitez.

        B

Eztire deus enetzat orai

Ene plazerak munduan,

Bethikotz egiñ zaizkit Jesus

Nausi ene bihotzean.

        J

Mundua, o mundu itsua!

O handitasun ezdeusak!

Sensuen atsegiñ ilhunak,

O Aberastasun eskasak!

        B

Bazoazte arinkiago

Ezen ez xirripan ura:

Nola beraz zaituztet zuek

Maitatu hanbat denbora!

        J

Bañan zu aspaldion zaren

On eder eta berria!

Nola hunen berant darotzut

Eman arima gustia!

        B

Nik zure kharrez behar nuen

Erre ene egunetan:

Ezperen maitatuko zaitut

Gaiñerako denboretan.

        J

Su sainduak errerik, utzkik

Munduko sendimenduak,

Eta hartzak doluz zaurthurik

Zeruko mobimenduak.

        B

Ah, bai utzten tut bekhatuak,

O Jesus orai beretik,

Hautsten tut sokak, egonen naiz

Doluz bethi zuregatik.

        J

Horra jadanik segitzen dik

Gloriak hire dolua,

Hire gatheak desegiñik

Ematen darok zerua.

        B

Emok dolore sainduari

Hire bizitze gustia;

Hire nigarrek hillen die

Ifernuko khar handia.

Bekhatoreak kitatzen du bekhatua

Ingratki ofensatu zaitut

O Jainko guziz maitea.

Damu dut: ikhus-azu, Aita,

Ikhus ene dolorea.

Entzun nazazu zuregatik

Auhenez nola nagoen.

Entzun ene bihotz humillak

Nola desira zaituen.

Gogotik nigar egiñen dut,

Egiñen penitenzia,

Eta utziko sekulakotz

Bizitze gaxto guzia.

Milla eta milla herio

Lehen ditut sofrituko

Ezen ez deusik zure kontra

Behin ere pensatuko.

Sekulakotz utzten dut beraz

Ene usantza gaxtoa,

Zu bethi-ere, maitatzeko,

Zeruetako Jainkoa.

Maitatu nauzu bethi-ere,

O Trinitate handia!

Zure maitatzen enplagatu

Nahi dut bihotz gustia.

Atrizionea nola egin behar den

Majestate izigarria!

Gustien juje justua!

Ikharaz nago zuregatik

Doloreak harritua!

Dolu dut ene bekhatuez,

Transitzen nau ifernuak;

Ifernurat egortzen tuen

Ihortziria soiñuak.

Helas! Bai ifernuko kharrak

Gustia nau arraillatzen;

Arima gltzeko beldurrez,

Nigarretan nau hondatzen.

Bekhatuek hunela naute

Parabisutik urrundu,

Eta ifernuko tromenta

Handietara hurbildu.

Kontrizionea nola egin behar den

Nigarrez nago ikhusirik

Ene falten beltztasuna,

Eta ikhasirik halaber,

Aita, zure ontasuna.

Egia da, tarritatu dut

Zure kolera justua:

Zure besoa armatu dut,

O juje ofensatua!

Hala ere hau ezta pena

Ene pena handiena,

Bañan bai zeren zu zaitudan

Tristetu, ene Jaun ona.

        Bertzea

Ikhus azu, zeruko Aita,

Ene dolore handia.

Bai, zu zerori egoñ zare

Ene miñen ithurria.

Ene kontra kolera zaite,

Puni nadin gehiago;

Biziko da ene arima

Geroago sainduago.

Edo dadilla bethi bizi

Egiazko beldurrean;

Edo ezperen hil dadilla

Orai duen dolorean.

        Bertzea

Jainko handia, ageri da

Zeiñ hagitz nauzun maitatu,

Anbat milla pena baituzu

Enegatikan hautatu.

Aita, nik zuri amudio

Behar bidean bihurtu,

Zenbat milla egiñ darotzut

Desplazer eta afruntu.

        Bertzea

Kalma zazu, Jaun ona, kalma

Zure kolera justua.

Erdiratzen naiz aditzeaz

Nik merezi gaztigua.

Zureganik urrundu banau

Bekhatu dohakabeak,

Bederen hurbiltzen banindu

Bihotzeko doloreak.

        Bertzea

Eztut, Jauna, eztut bihotzik

Begien idekizeko;

Gutiago dut, bada, Aita,

Zuregana altxatxeko.

Merezi ditut zure suak,

Ni naiz hobendun handia.

Ah, nik frogatu behar nuke

Zure kolera gustia.

Hil behar dut, eziñ nagoke

Zeren zaitudan tristetu!

Ez naiz Jainkoaren semea,

Zure kontra naiz altxatu.

Ah, nolako pena nik dudan

Ene baithan pensatzean,

Hanbat pekhatu detzadala

Egiñ zure aitziñean!

Kontrizionea anplekiago deklaratua

                Gurutzearen aitziñean bekhatorea dolorez eta amudioz zahurtua

Gizonen eta aingeruen

Errege eta Jainkoa,

Posible diren on gustien

Itsaso egiazkoa!

Zu zara gustien Prinzea

Eta zu Majestatea,

Gure bihotzen gozatzeko

Zu on guziz kapablea.

Arren, egiñ diezadazu

Nahi zinduken bihotz bat,

Zuregatikan sofritzeko

Zuk plazer duzun bezanbat.

Oraiño desiratzen nuke

Nuen ene dolorea,

Zeren zu tristetu zaitudan,

Ah, Jainko guziz maitea!

Bethi desplazer nahi nuke

Zuri egiñ de desplazerez,

Eta tristezia osoa

Zuri eman tristeziez.

Nahi nuke bethi pairatu

Bihotzean agonia,

Eta dolorez akhabatu

Ene bizitze guzia.

Ezpazindu zerurik ere

Zure adiskideentzat

Eta ifernurik ezpalitz

Bekhatore etsaientzat;

Hala ere sofritu bethi

Nahi nuke zuregatik,

Bethi sofritu, Jauna zuri

Plazer egiteagatik.

Ah, Jesus, indaitzu, beraz,

Dolore, herra handiak,

Munduan diren bekhatuek

Merezi tuzten gustiak.

Ah, segur, Jauna ez lizate

Zure ungi maitatzea

Egun oroz egiten diren

Hobenez ez tristetzea.

O gure amudio maite,

Gure on, gure gloria,

Majestate infinitua,

Jainko adoragarria:

Ez othe ninzate sekulan

Haiñ dohatsu gerthaturen,

Non bekhatuen khasatzeko

Bizia bainuke emaren!

Segur egiazki darotzut,

Ene Jauna, deklaratzen,

Belhauriko eta bihotzez

Aitziñean prometatzen.

Baldin banitu milla bizi

Lehen nituzke emaren

Ezen zu arinki ere

Sekulan ofensaturen.

Beraz prometatzen darotzut

Ahalaren egiteko,

Zure moianez huts gustiak

Ditudala kitatuko.

Fabore hunen galdetzeko,

Lagundu nauzu graziaz:

Lagun zakizkit konplitzeko

Behar den indar guziaz.

Badakit eztuzula nahi

Bekhatorea hil dadiñ,

Bañan utz dezan bekhatua

Eta ungi bizi dadiñ;

Helas, Jauna! Helas Jainkoa!

Bihotzez ditut hartuko

Ordenatuko tutzun penak,

Amudioz konplitzeko.

Besarkatuko tut posible

Diren dolore gustiak:

Inposible direnak ere

Izanen zaizkit ttipiak.

Promes darotzut gehiago

Konfesatuko naizela,

Aphezari falta gustiak

Erranen diotzadala.

Izanen da ene plazera

Ethorriko den denboran,

Biziko bainaiz, zuri egiñ

Desplazerez desplazeran.

Ah bai! Zu nahi zaitut, Jesus,

Hartu ene eksenplutzat:

Zure miñ eta doloreak

Ene gustien mirailtzat.

Egiñ zauzkitzun afruntuak

Emanen tut bihotzean

Hil eta bizi egoteko

Zurekien Gurutzean.

Bekhatoreak hartu nahi du bizitze ona

Eztarot dolorerik baizen

Ene bihotzak ematen,

Eta ez ene bi begiek

Nigarrik baizen egiten.

Jauna, haiñ tromenta kruelak

Naute bethi erdiratzen!

Arren, beraz lagun zakizkit

Haukien aphazegatzen.

Egiñagatik ene hutsez

Munduko auhen tristeak,

Zuk baizen nihork eztetzake

Senda ene doloreak.

Ezen hanbat miñ sofriturik

Bethi nago doloretan,

Nahasten baizen ez naiz bethi

Bethi pairatu ondoan.

Laster zihoan xirripa bat

Itsasoaren aldera,

Bere jaidurak baitzaraman

Bere zentro propiora;

Bañan trabatu izan zuen

Bidean horma gogorrak,

Urean zren holatx pillez

Egiñik gathe amarrak.

Beira zegokan iguzkia,

Bere tronuan jarririk,

Eta kexatu izatu zen,

Ura preso ikhusirik.

Horma hotza (suan bezala)

Arraien klartasunean,

Berotu eta urtu zuen,

Libro largatu bidean.

Bihotza hala zihoatan

Xirripa ziduriela,

Zeruko itsaso handia

Atzeman behar zuela.

Bañan, ah, ene bihotzari

Trabatu nahiz kursua,

Bekhatuak (negu kruelak)

Hil zioen bere sua.

Urrundu zen Jainkoaganik

Galdurik bide saindua,

Hotzak trenkaturik zegoen

Ezn kausituz zerua.

Salbatzaille Jauna, zu zare

Gure arimen argia,

Zu ethortzen zare mundura,

Munduaren iguzkia.

Arren, idekitzatzu beraz

Zure bi begi eztiak,

Eta sendatuko ditutzu

Ene dolore gustiak.

Bekhatuak hotztu bihotz hau

Erdira diezadazu;

Idorrak ditut bi begiak,

Urtan ganbia detzatzu.

Itzuliko darozkidatzu

Bi ithurri ederretan,

Zuregana nabigatzeko

Bi itsaso sainduetan.

Izanen da zur odola

Gure itsaso gorria;

Han barrena dut hondatuko

Ene bihotz egarria.

Alferrik zaizkit mariñelak

Laguntzera ethorriko:

Ithoko nauen elementa

Milletan dut laudatuko.

Izanen da ene untzia

Ur huntan zure habea,

Ene belak zuk zure thonban

Izatu hil-mihisea;

Pillotutzat zure grazia,

Zure gloria haizetzat,

Ama iza, Jainkoa tresor,

Bien Semea portutzat.

Bekhatorea manyateraren
eta gurutzearen erdian

Nahi baduk ungi maitatu

Jesusen lege dulzea,

Maitazak haren manyatera

Eta maita Gurutzea.

Manyateran irakasten dik

Jesusek inozenzia:

Gurutzea dik predikatzen

Jesusek penitentzia.

Arima, beraz nahi baduk

Bizi sosegu handian,

Beirauk ez ilkhi, ago bethi

Hekien bien erdian.

Amudioak hire penak

Darozkik ganbiatuko,

Eta dolore dibinoak

Milla xarmez xarmatuko.

Jesu-Kristok abisu ematen dio penitentari

Sekulan ezakela segi

Bekhatuen gutizia,

Karitatea begirazak,

Ez gal nik emon grazia.

Egik beraz ahal dagiken

Obra saindu tenporala,

Eta bethi konplituko duk

Nik nahi dudan bezala.

        Penitentak

Zure plazera da, o Jauna,

Gizonak duen gloria;

Hori da bada mundu huntan

Nik nahi dudan gustia.

Hori da orai eta bethi

Desira dudan desira,

Ea noiz konplituko dudan,

Jainkoa, zure plazera.

        Jainkoak

Bethi hartuko duk denbora

Othoitz onen egiteko;

Othoitzak behar darok eman

Hire denbora eskuko.

Arrazoiña dukek orduan

Osoki hire nausia,

Eta arrazoiñaren nausi

Zeruko Jainko Handia.

Xoil tuk hagitz preziatuki

Mementoak enplagatzen,

Noiz ere baita zeruetan

Oraziñoa agertzen.

Jainkoari altxa diozok

Hire bihotza obretan,

Mahaiñean, etxean, landa,

Eta lekhu guzietan.

Bethi ere ofri diozok

Gorphutza eta gogoa;

Hiretzat dukek ontasuna,

Harentzat bozkarioa.

Fiñean hire obrak dituk

Fletxen gisa bolatuko,

Eta ziotek Jainkoari

Bere bihotza zaurthuko.

Bertze abisua

Nahi baduk hire miñentzat

Erremedio eztia,

Athor hunat: errezibi zak

Debotki Eukaristia.

Hire ogia denaz gero,

Egik hire janharia;

Emanen dik hire ariman

Bizitze miragarria.

Orduan darok garbituko

Haragi hunek gorphutza;

Baita hunen odolak ere

Eder egiñen bihotza.

Preparazionea sakramendu sainduaren errezibitzeko

        Aldareko Eukaristia dibinoa, Gure jaunaren obra

                Cum dilexixet suos, in finem dilexit eos. Joan, 13.

Amudio dibinoaren

Espantu miragarria!

Parabisua da lurrean,

Gau ilhnean argia.

O amudio! O bothere?

Ala zuk indar handia!

Hostian barna eman duzu

Ihortzirien Nausia!

Hurbil zaitezte, beraz, jende

Munduan diren gustiak,

Zuek Prinze maiteaganik

Hartzeko lege eztiak.

Zoazkigute urrun, nigarrak,

Eta urrun tristezia;

Zerua utzirik ziagok

Bere kolera guzia.

Eztik egiñen gehiago

Lurraren kontra gerlarik,

Bethi ere egonen dituk

Elkharrekiñ baketurik.

O Jaun! O Prinze! O Errege!

O biktorios noblea!

Aldarean estali duzu

Jainko bat paregabea.

Zuek ere zatozte hunat,

Arima xahu maiteak;

Baratze eder gustietan

Bil detzatzue loreak.

Behar duzu koroatu

Amudiozko hostia,

Zuen janhari egin baita

Ihortzirien Nausia.

O Amudio! o bothere!

Zer da zu bezalakoa?

Hostian barnan eman duzu

Zeruetako Jainkoa.

Salbatzaileak gizonei ematen diote jatera bere gorphutza

Huna, erran izatu zuen

Ene gorphutz sakratua,

Zuentzat eta hañitzentzat

Amudioz zathituta.

Ihardets biozo giristiñoak

Eskuan bihotza harturik

O Jesus, huna ogia,

Zuretatz eta zuregatik

Osoki doluz zaurthua.

Sakramendu sainduaren gaiñean
Saint Tomas doktoraren prosa

                Lauda, Sion, Salvatorem.

Eliza, zure artzaiña,

Salbatzaille kapitaiña,

Lauda zazu handizki.

Egiñ-agatik nahia

Laudatzeko Jaun handia,

Ez daikezu osoki.

ZLure kanten materia

Har zazu ogi bizia,

Banketik gozoena.

Hau zuenean sakratu,

Bera izan zen ofritu,

Dohañik handiena.

Altxa zazu gora boza

Eta zaite ungi goza

Ogi hunen laudatzen.

Lehen eman ontasunak

Hemen ditu Jesus Jaunak

Orai berriz berritzen.

Hemen Errege berriak

Bazko zahar joan gustiak

Berrietan trukatzen.

Itzal hutsa du egiak,

Gau ilhuna iguzkiak

Ondotikan segitzen.

Manatzen du Jesus Jaunak

Afaritan eman onak

Ofrenda diotzogun.

Bere gorphutz sakratua

Eta odol preziatua

Konsekra diotzogun.

Odol saindu, du erraten,

Arnoa dela egiten,

Gorphutz saindu ogia.

Eskuak eztu ukitzen,

Begiek ez ezagutzen,

Fedea da argia.

Akzident diferentetan

Eta ez substanzietan

Dago tresor handia.

Odola da kalitzean,

Gorphutza ogi ordean,

Banatan Jaun handia.

Ezta gorphutza zathitzen,

Odola ezta partitzen,

Bañan daude osorik.

Millei zaie zerbitzatzen,

Batek haiñbertze du hartzen,

Deus ez gutiagorik.

Ogi bera dute onek

Eta bera hobendunek

Mahaiñ berean hartzen.

Bañan onek bizitzea,

Gaxtoek heriotzea

Diferentki kausitzen.

Hostia denean hausten,

Oso da Jesus egoten

Parte ttipienean.

Figurak dire ukitzen,

Gauzak eztire guttitzen

Bere estatu barnean.

Hau da haurren janharia,

Hau Aingeruen ogia,

Eta ez ozarrena.

Isaak hau zen gurutzatu,

Bildots hau sakrifikatu,

Hau da Kristauen mana.

Ah ogi egiazkoa!

Artzaiñ amudiokoa!

Har gaitzatzu grazian.

Arren, iguzu indarra,

Zure bisaia ederra,

Ikhusteko glorian.

O Jainko puxant zarena,

Gustiak dakizkitzuna,

Zaren gure koroa.

Zaren zeruko gorthean

Zure mahaiñ ederrean

Gure bozkarioa.

                        Halabiz.

Mahain saindura ethorri baño lehen
konsiderazionea

Grazia hau zer grazia da,

Helas, gure Jainko Jauna!

Zureganik hartzen baitugu

Hunelako ontasuna.

Xixari txarrei daroezu

Kreatu mundu handia,

Eta diozute bazkatzat

Eman zure haragia.

Zure amudio sainduak

Hau zuenean pensatu,

Nork ahal zukeen egundaiño

Bihotzean desiratu?

Hala hau delarik, gaitutzu

Herioaz mehatxatzen,

Ezpagare banket dibino

Bizi huntara ethortzen.

Zer du xixari ezdeus batek

Bere baithan, zer grazia,

Merezitzeko zureganik

Hau bezalako gloria?

Ogi bat zaio aitziñera

Ohorezki zerbitzatzen,

Zeiña aingeru bati ere

Ezpaitzaio presentatzen.

Manatzen nauzu jan dezadan

Aldarean den Jainkoa,

Zure formara formatzeko

Ene arima flakoa.

Goazen, beraz, gure arimek

Hemen die janharia,

Jainko Jaunak berak emanik

Jainko baten haragia.

Mahain sainduaren aitziñean debozionea

        Fedea

Siñhesten dut, Jesus Jainkoa,

Zure haragi garbia

Aldarean egin duzula

Zure haurren janharia.

Jauna, adoratzen dut beraz

Zure Gorphutza hostian,

Eta zure odol saindua

Arnoaren idurian.

Erran duzu, beraz hala da,

Ezen egiaz zara zu:

Zure gorphutza estalirik

Mahaiñ huntan utzi duzu.

Hau zuten lehen Erregek,

Artzaiñek hau adoratu:

Lasto gaiñean hau etzan zen,

Hau Gurutzean itzatu.

        Desira

Bildots Jauna, zure odolaz

Egiñ duzu ithurria,

Falta gustiez xahutzeko

Gure mundu itsusia.

Ah, beraz zato, garbi zazu

Jesus Jainko Jaun ederra,

Garbi zazu odol hunetan

Ene arima beharra...

        Humilitatea

Enegana, othoi, ez hurbil

Ez naiz ni diñe, o Jauna!

Handiri bada mundu huntan,

Helas, ni naiz hobenduna.

Asko duzu zuk manatzea,

Asko hitz bat erratea;

Berehala ethorriko zait

Ene ontasun maitea.

        Othoitza

Jauna, zerorrek darotazu

Tresor handi hau partitzen.

Ah, ene bihotza bazindu

Zure graziez bethetzen!

Eder nazazu amudioz,

Banintz bezala urrea;

Egidazu zure dohaiñez

Bihotzean aldarea.

        Dolorezko errespetua

Dolorez eta errespetuz

Urthuko naiz zuregatik:

Egiñen tut nigar handiak

Ene bekhatuengatik.

Bai, nigar bethi egiñen dut

Bihotzaren xahutzeko,

Khenduko ditut bekhatuak

Zui garbiki emateko.

Errezibitzeko denboran konsiderazionea

Nola preparatu behar dut

Hartzeko Jesus debotki:

Ezta deus gure munduan

Ematen denik osoki.

Prinze bati eman zaio

Armada baten kargua:

Emanen zaio bertze bati

Hiri baten gobernua.

Izanen tuzte bertze jaunek

Zeiñek bere Probintziak:

Bañan eztitu nihork ere

Kolpez ontasun gustiak.

Sakramendu sainduan Jesus

Osoki da direten,

Eta partitu gabe zaiku

Oso osoa ematen.

Zer eztut beraz egiñ behar

Jaun hunen ohoratzeko,

Utzi nahi tut deus gustiak,

Jesus, zure maitatzeko.

        Admirazionea

Ah, nik egun zer phorea!

Ene ahoan da sartzen,

Ukitzen du ene mihiak,

Ene bihotzak sentitzen!

Giristiñoa, entzun ezak

Espantu harritzekoa:

Zerbitzari humil, paubreak,

Jaten dik bere Jainkoa!

        Ohorea

Beraz, Jainko Jauna egin zait

Anaia miragarria!

Bañan egin zait gehiago,

Egiñ baitzait janharia.

Aingeruen ogi bizia

Gizonak du ohoratzen,

Adoratzen du, laudatzen du

Eta du errezibitzen.

        Amudioa

Janhari gozo dibinoa,

Ontasun miragarria,

Arimen present dohatsua,

Espos adoragarria.

Salbatzaillea, entzun-azu:

Ni gustia naiz zurea;

Bañan oraiño adi zazu:

Gustia zare enea.

Mahain sainduan salbatzaillea errezibitu ondoan

                Nunc dimitis servum tuum...

Pagurik orai utzten nauzu,

Ene Jainko on handia;

Orai nauzu kontent egortzen

Zure esklabo ttipia.

Ene mihiaz egiñ duzu

Zure jartzeko tronua;

Egin duzu ene bihotzaz

Plazer hartzeko zerua.

Jainkoa, ikhusi zaituzte

Egun ene bi begiek,

Ohore hau ez zuten izan

Hil diren zerbitzariek.

Nik dut izatu handiago

Grazia ene ahoan,

Ezen ez Salomon Erregek

Bere tenplu dibinoan.

Bortz milla urthez desiratu

Ontasun miragarria

Ageri da egun munduan

Gustien Jainkoa handia.

Zu ziñen zure ahaiden

Ontasun handi bakarra;

Ene ariman egun zauntza,

Ah, graziaren ederra!

Iguzkiak berotzu geroz

Ene arimako hotza,

Gau ilhuna kasaturikan,

Argituz geroz bihotza,

Hagitz joanen naiz xuxenago

Ezen ez jende joan dena:

Hek itzala segitu zuten,

Nik itzalaren eguna.

Gloria, puxantza, ontasun

Duela Aita handiak,

Espiritu Sainduarekiñ

Seme adoragarriak.

Nola ere izan baitute

Haste gabe den hastean,

Dutela orai eta bethi

Bere eternitatean.

                        Halabiz.

Salbatzaille doktor egiten da bihotzean

Berbo haragi dibinoak,

Zuhurtzia Jainko denak,

Bere argiz argitzen tik

Zuen arima ilhunak.

Ah, tresor handia! Heldu duk

Zuen miñen sendatzera,

Eta zuen bihotzekien

Amulsuki mintzatzera.

Helas, Jainkoa, mintza zaite

Eta konsola detzatzu:

Harturik aire dibino bat

Eskolatu behar tutzu.

Irakatsiko daroezu

Zure lege eternala:

Zaren, beraz, hekiñ doktora,

Jainkoa zaren bezala.

Errezibitzen duena bat egiten da Jesusekiñ

                Anima Christi, sanctifca me.

Arren, Saindu egiñ nazazu,

Jesus onaren bihotza;

Halaber zuk salba nazazu,

Jesus Jaunaren gorphutza.

Ase zazu zure odolaz,

Jesus, ene egarria;

Xahu nazazu, ur Jesusek

Sahetsetik isuria.

Jesus, enetzat hil zarena

Indazu zure indarra,

Eta, othoi, entzun nazazu,

O ene Jesus ederra.

Zure zauri dibinoetan

Iduk nazazu gorderik,

Eta iduk zure haragi

Sakratuan estalirik.

Ez nazazula zureganik,

Jesus, utz apartatzera,

Eror ez nadin ene etsai

Kruelen eskuetara.

Ah, deit nazazu zuregan

Heriotzeko orduan,

Eta, Jauna, mana nazazu

Ikhus zaitzadan zeruan.

Egidazu, beraz, grazia

Parabisuan sartzeko,

Han bethi dohatsuen balsan

Kantuz zure laudatzeko.

Jesu-Kristoren aldare egiten da errezibitzen duena

Jesus, ene ariman barna

Aldare bat egidazu

Eta hostia sakratua

Han pausa diezadazu.

Gurutzean gurutzaturik

Bethi zaitut ikhusiko,

Eta indar gustiez bethi

Jainko adoratuko.

Zure odolaz egidazu

Ithurri bat bihotzean,

Eta itsaso dibino bat

Arimaren inguruan.

Irakiko dut bethi-ere

Zure ithurri sainduan:

Zure amudioak bethi

Erreko nau bere suan.

Jesu-Kristoren tenplu egiten da

Ni zer naiz, o ene Jainkoa!

Nor naiz? eta zu nor zare?

Zu zare gustia, ni ez deus

Edo ni suiet, zu Prinze.

Aitzitik, Jauna, ni zer naiz?

Ah, nik nolako gloria!

Errezibitu izan baitut,

Zeruko Jainko handia.

Aita, zer emanen darotzut

Ez emateko Semea:

Har ezazu hunen estatu

Humilla eta gordea.

Ni ere ofritzen natzaitzu

Jesusekiñ juntaturik,

Halaber zuri ere, Jesus,

Zure esklabo egiñik.

Saint Thomas doktoraren debozionea

                Adoro te devote, latens Deitas.

Adoratzen zaitut debotki,

Jainko beloz estalia,

Eta ogiaren figuran

Kanpotikan ageria.

Jauna, hala gure bihotzak

Zaizkitzu humiliatzen,

Non pensatzean baitzaizkigu

Indar gustiak flakatzen.

Begiak, eskuak, gustua,

Guri zaizkigu trunpatzen:

Eztugu beharriez baizen

Or zarela ezagutzen.

Siñhesten dugu, Jesus Jauna,

Zuk erran duzun gustia,

Ezpaitu erran nihork ere

Zuk bezalako egia.

Estali zinduen habean

Solament Jainkotasuna:

Bañan hemen estali duzu

Baita gizatasuna.

Egia hauk siñhesten tugu

Eta aithortzen publiki,

Bañan ohoiñak galdegiña

Galdetzen dugu humilki.

Eztugu Tomasek bezala

Zure zauririk ikhusten;

Ala baiñan, gure Jainkoa

Guk ez zaitugu ukhatzen.

Othoi, egiguzu berretuz

Dohakigun siñhestea,

Eta esparantzarekien

Berretuz karitatea.

Jainkoaren herioaren

Nolako orhoitzapena!

Emaillea den gisa bizi,

Bizia Ogi emana.

Arren, Jauna, egiozute

Gure arimei dohaiña,

Bethi zu desira zaitzaten

Eta ez zure ordaiña.

        Amudioa

Jadanikan ene bihotzak

Su saindu bat du sentitzen:

Ethortzen zait ezti eztiki,

Arima darot erretzen.

Ala ni hagitz dohatsua!

Zeren zeruko ogia

Egun ene ariman barna

Egiñ baitzait su handia.

        Eskerrak

Nola emanen darozkitzut

Merezi tutzun eskerrak,

Nola ditut ezagutuko

Zure ontasun ederrak?

        Aktak: esparantza

Zeruak promes darokuzu

Fiñik eztuen gloria;

Zu ematen zaizkigunean

Ematen zaiku saria.

Desira ahal dezakegu

Nahi duguna zeruan:

Izaten dugu balioa

Zuk egiñ banket sainduan.

O amudio, o Jongoiko!

O Pelikano saindua!

Zure odolez salba zazu

Mundu bekhatuz galdua.

Odol eder dibino hunen

Xortarik den ttipienak

Xaha detzake munduaren

Bekhaturik handienak.

Salbatzaille, gerizean

Hor ikhusten zaituguna:

Arren, beraz, konpli dezazu

Guk desiratzen duguna.

Fiñean, bisaiaz bisaia

Zeruko palazioan

Dohatsuki ikhus zaitzagun

Bozkariozko tronuan.

Hartu dut ene bihotzean

Zure tresor inmensoa,

Zure gorphutz, zure arima,

Dibinitate osoa.

        Ofrenda

Nola paga othe dezaket

Jesusen present handia?

Bederen ematen darotzut

Zer ere bainaiz gustia.

Nola zure amudioak

Fiñik ezpaitu kausitzen,

On gustien emailleari

Deusik eztiot gelditzen.

        Galdegitea

Garbi zazu ene bihotza,

O Jainkoaren Semea;

Errezibitzen dut sainduki

Zure haragi noblea.

Zure gisa egin nazazu

Pazient, humil, amulsu,

Bekhaturik batere gabe,

Munduan bildots dohatsu.

        Othoitza

Arren, Jauna, debeka zazu

Ifernuko ohoiñ hatsa,

Hartzetik ene arimako

Erresuma aberatsa.

Ah, bai, othoi, debeka zazu

Ni sekulan garaitzetik,

Eta lehen tronutzat zuen

Bihotzera ethortzetik.

        Protestazionea

Zure banket saindu huntara

Amudioz nauzu deithu;

Leial izateko darotzut

On egiten juramentu.

Beiratuko dut zuri eman

Hitz handi egiazkoa,

Bañan, othoi, zaren zerori

Zigillu sekulakoa.

Errezibitu ondoan errateko orazione debota

        O Jesu-Kristo, ene Jauna eta ene Salbatzaillea: posible da memento huntan zu zaren gustia zarratu zaren ene estomakaren barnean, eta nik adoratzen dudan Jainkoaren majestate handiak egiñ diezadan ohore, ene bizitzera ethortzeko? Egia da, o ene mihia, izatu aizela Jesu-Kristoren tronua, eta hura ekhartzean, ekharri dukela gauza diren gustien fundamenta eta sustengua? Egia da, o ene arima, Jesus-Kristoren arimarekin bat egiñ aizela? Hauk erratean, badakik zer dioken? Eta badakik nola zarratzen duken unibersu gustiaren hedadurak eziñ zarra dezaken Jauna?

        Ametsa othe da hau? Ala egia othe da? Errateaz ene baithan dela Jesus! O ene Jainkoa, hau ezta ametsa, bañan egia bera da: zure ontasuna dela kausa zare hemen, ez ene merezimendua dela kausa. bañan harritzeko gauza da! Sakramendu hau egiñ baño lehen eztzinduela munduan egiñ hanbat mirakullu, nola egiñ baituzu hemen izatekotzat.

        Beraz adoratzen zaitut kapable naizen humilitate eta errespetu gustiarekiñ, eta nahi dut ene arimaren eta ene gorphutzaren indar gustiak ethor dakizkitzun, merezi duzun ezagutzaren eta ohorearen ematera. Bañan nola ene bihotzeko botherea gauza guziz gutia baita, othoitzten tut saindu gustiak, zure aingeru gustiak, zure Ama guziz dohatsuarekiñ, arren, irakats diezadaten zure ohoratzeko antzea; ene orde eman dietzatzuten zor darozkitzudan eta eziñ detzakedan errespetu handiak.

        Ezta, bada, justu, o ene Jauna, zerori ematean niri, eman darozkidatzunaz geroztik gauza gustiak, egiñ diezazudan naizen gustiaz sakrifizio solemnel bat, paga dezadan gorphutzaz gorphutza, odolaz odola, arimaz arima, eta biziaz bizia?

        Beraz errezibi zazu ene gorphutza zure sekulako esklabotzat: zure libraien ekhartzeko ohorea izatuz geroztik eztu bizi nahi zuretzat baizen, eta zure ukitzeaz sanktifikatuz geroztik, eztu zerbitzatu behar bertze nausirik zu baizen. Errezibi zazu ene arima bere indar gustiekiñ; hauk eztute deusik egiñ nahi, zure gogara baizen. Ene memorioari eztzaio sekulan ahantziko ene baithan egoteko egiñ darotazun ohorea; ene adimenduak eztu pensatu nahi grazia huntan baizen; eta ene borondateak eztu nahi amudiorik hunentzat baizen.

        Eta nola baitzare Jaun handi eta ungigille bat, zeiña ezpaita sartzen etxe batean, benedikzione gustien ekhartzeko eta han utzteko gogoz baizen, sofrizazu, ene Salbatzaillea, eztiezazudan egun galdegiñ gauza xoil bat baizen. Hunengatik zerori ere gizon egiñ ziñen, pairatu izan zinduen eta hil izan ziñen: galdegiten darotzut ene salbamendua, o ene jainkoa. Eztezazula beraz permeti, errezibitu dudan gorphutz hunek alferrik pairatu izan duen herioa, eta ene odolarekiñ nahasi den odol preziatu hau alferrik enetzat isuri izatu den Kalbarioan.

        Eztitut nahi mundu huntako ontasunak, ez atsegiñak, ez handitasunak; eztut salbamendua baizen deus nahi, eta hau zrekien batean, o ene Jainkoa.

        Bañan nola ikhusten baitut, enetzat duzun amudioak zure estaltzeko egiñ darozkidan akzident hauk ene estomakan denbora guti iraunen dutela, eta sarri urratuko direla zure presuna maitea erretiratzean, othoitzten zaitut J. K. ene Jauna, bederen ez ni abandonatzeaz zure graziaz; bañan zure amudio sainduaren moianez ene baithan egoteaz, eta ene arimari bethi egiteaz hemen egotu zarenean egin izatu diotzatzun ontasun gustiak.

        Bizkitartean inplazienzia handiarekiñ biziko naiz, berriz zu ethor arteraiño, o ene Jainkoa, ene guzia, ene anaia, ene aita, ene esposa, ene Salbatzaillea, eta nik bilhatzen dudan gloria xoilla denboran eta eternitatean. Hala biz.

Sakramendu saindua aldarean ageri denean
benedikzionea ematerako denboran

                Ecce nunc benedicte Dominum. (Psal. 133, parafrasa).

Adora zazue humilki

Handi gustien handia:

Hor ziagok zuen begira

Aldarean estalia.

Zeruan errezibitzen tik

Sainduen laudorioak;

Eta lurrean galdegiten

Gizonen amudioak.

Bildu dik Jesusek Hostian

Jainkoak duen gloria,

Eztuk posible ikhus dadiñ,

Estalia duk gustia.

Goiz eta arrats athor beraz,

Ekharrak bihotz garbia;

Ohora eta adora zak

Arimako iguzkia:

Izarrek egun ederrari

Aldiz lekhu egitean,

Gaua bereilhunarekiñ

Bertze mundura joatean.

Eskuak junta, adora zak

Jainkoaren ontasuna,

Bere amudio handiak

Eman dik hemen barrena.

Ala nik nahi bainituzke

Kopla sainduak kantatu;

Benedika nazazu, Jauna,

Nahi zaitut ohoratu.

Ah, Jainkoa eta gizona!

Laudatzen zaitut munduan.

Oi laudatzen bazintut, bada,

Sainduen balsan zeruan!

Aita bethi ere zarena,

Bethi duzula gloria:

Zuk ere gloria duzula,

Seme adoragarria.

Zu guregatik egiñ ziñen

Lurrean gure haragi,

Eta ziñen halaber egiñ

Guregatik gure ogi.

Fiñean gloria duzula,

Amudiozko Presuna:

Zuk bethetzen duzu onez

Mahiñ Jesus Jaunarena.

Sakramendu sainduaren ohoretan noiz nahi egiteko aktak

Jendeak, laster egizue

Erregeren ikhustera:

Tronuan huna non dagoen,

Zatozte adoratzera.

Zuengana ethorri nahiz

Zeruko Jainko handiak,

Aphezen eskutan eman tik

Bere ontasun gustiak.

Behin zuei emanez geroz

Bere tresor aberatsa,

Odolarekiñ darotzue

Berriz ematen gorphutza.

Zuek ere giotzue

Zuen gorphutzez tenpluak,

Eta zuen bihotz garbiez

Bere aldare sainduak.

Populua, itzul diozok

Zor dioken ezagutza;

Emok errege handi huni

Hire onekin bihotza.

Hostia huntan duk humilki

Jainkoa ezagutuko,

Eta hunen gorphutzareki

Odola adoratuko.

Bihotzez maitatu behar duk,

Errege gustien Jauna,

Hemen ziagok sarthu nahiz

Zuen bihotzetan barna.

Erran arazi behar diok

Hire bihotz debotari

Ene mihiak dioena

Erraten Jainko Jaunari.

        Fedea

Sinhesten dut Hostian dela

Erregeren Erregea,

Establian sorthu zenaren

Gorphutz, Jainkoaz bethea.

Sinhesten dut hartzen dudala

Ogi saindu huntan barna

Munduan salbatu beharrez

Jainko, gizon egin zena.

Sinhesten dut hartzen dudala,

Arnoaren idurian,

Hustu izan zuen odola

Kalbarioko mendian.

Orduan bere Gurutzetik

Jesus gure Iguzkiak

Hil-arazi izan zituen

Zeruan ziren argiak.

Orduan zuen erakutsi

Bihotzean zuen sua,

Eta bake sainduan eman

Aitarekien munduan.

        Esparantza

Esparantza dut, o zeruko

Errege guziz handia,

Zuk emanen darotazula

Sekulako biktoria.

Ardiatsiko darotazu

Biktoria glorioski,

Triunfa ederra emanen

Ene gaiñean osoki.

Esparantza dut nik merezi

Pena eta dolorea

Sendatuko daroztatzula,

Ene Monarka noblea.

Esparantza zure koroaz

Aingeruen konpaiñian

Egiñen nauzula partale

Zeruetako glorian.

Jauna, eman behar darotzut

Nik ere zure saria:

Ofritzen darotzut humilki

Ene arima gustia.

        Desira

Heldu naiz egun saindu huntan

Jesusen zaurietara,

Hunen odol preziatuan

Egarriaren hiltzera.

Bai, gogotik heldu naiz egun

Ithurri bizi hautara,

Ene amudio hillaren

Zeruko suan pitztera.

Bere odolaz hemen darot

Alogatu edaria,

Eta haragi dibinoaz

Preparatu afaria.

Gizona, jakin behar duzu

Zer duen Jaunak pensatu,

Mahain aberats hau Elizan

Duenean presentatu.

Nahi izatu zaitu behin

Bere onez aberastu,

Aberasturik bere onez

Zeruetara altxatu.

        Amudioa

Maite dut eta maitatuko

Jesus Jongoiko maitea,

Jateko zerbitzatu darot

Gorphutz Jainkoaz bethea.

Maite dut eta maitatuko

Ene ungiegillea,

Zeruetako dohatsuei

Gloriaren emaillea.

Jesusen suak baizen eztu

Ene bihotza pitztuko,

Ez eta nik ere hura baizen

Bertzerik adoratuko.

Ene Jainkoak eman darot

Bere tresor aberatsa,

Eman darostanean bere

Arima eta gorphutza.

Helas! nik ere behar diot

Egiñ ene ezagutza;

Jauna, beraz huna non duzun

Bederen bihotza.

        Beldurtasuna

Traidorea, ikhara adi,

Ikhara bekhatorea,

Bekhatutan jan izan baituk

Hire Jaink Jaun maitea.

Adoratu behar Hostia

Judasen gisa duk hartzen,

Eta sakrilejio beltza

Hark bezala kometitzen.

Arimaren jujamendua

Hire ahoaz duk jaten,

Eta gorphutz kriminelean

Hire Jainkoa ehorsten.

Bañan akzione beltz hunek

Mereziduen saria

Ondoan laster izanen dik

Pena lastimagarria.

Ah, nola tuen punituko

Biziaren Jaun justuak

Ithurri bizi saindu huni

Egiñ zaizkon afruntuak.

        Dolorea

Aitzitik nigar egiten duk

Hainbertze milla hobenez,

Eta ago hire Jainkoaz

Behar bezala auhenez.

Athor, nigarrak begietan,

Athor hunat aldarera,

Hire bihotzeko miñaren

Jesusi erakustera.

Entzunen tik Jainko on hunek

Hire deihadar gustiak,

Baieta sentituko ere

Hire dolore handiak.

Hire penetan egiñen zaik

Hire konsolatzaillea:

Bere kolera kitaturik,

Egiñen maitatzaillea.

Gero eztuk hik edirenen

Sekulan hire jujetzat,

Bañan kausituko duk bethi

Aitatzat eta amatzat.

        Oferenda

Konfesatzen dut zu zarela,

O Jesus, Jainko Jujea,

Jainko jujea zarelarik,

Zarela Jainko emea.

Heldu naiz zure oiñetara

Amudioz kargatua,

Eta halaber ethortzen naiz

Beldurrez arraillatua.

Heldu naiz beldurrez bethea

Ene bekhatuengatik,

Eta bethea amudioz

Zure ontasunagatik.

Ene hutsak direla kausa

Hiltzeko nago dolorez:

Zure bihotza dela kausa,

Ezin nagoke plazerez.

Zure mahaiñak ikhusten du

Ene bisaia uretan,

Eta halaber ikhusten du

Ene bihotza kharretan.

        Propos ona

Jainkoaren haragi hunek,

Haragi Jongoiko denak,

Sakramenduan janharitzat

Ene hazteko emanak.

Ukitu darozkit sainduki

Gorphutza eta arima;

Ukiturik biak darozkit

Egiñ bere erresuma.

Desterratu behar tut handik

Banagloria gustiak,

Libertate kriminel hatsak

Eta plazer itsusiak.

Eztut nahi profana daiten

Jesus Jongoiko sainduak

Bere argi eta graziez

Sakratu tuen lekhuak.

Beiratuko naiz egitetik

Deabruaren ohatzea

Jesus-Kristok bere odolaz

Erosi duen etxea.

                        Hala biz.

Pange, Lingua, Gloriosi

        Prosa

Zeruko laudorioez

Dezazue ohora

Gizonen eta Aingeruen

Jaun Errege ederra,

Haren gorphutz dibinoa

Humildurik adora.

Adora zagun gustiok

Jainko gizon sorthua,

Guregatik hark isuri

Odol preziatua,

Ideki zarokunean

Zeru guk zarratua.

        Nobis natus, nobis datus

Birjina amarenganik

Zenean konzebitu,

Gure mundu huntan zuen

Nahi izan agertu,

Jainko zela gizonekiñ

Gizon gisa hantatu.

Doktrina predikaturik

Bere Aitak emana,

Amudioz egin zuen

Obrarik hoberena

Eta hartzaz zigillatu

Azkeneko eguna.

        In supremae nocte coenae

Bere anaiekin hartu

Azken othorontzean,

Hil-bespera sakratuan

Mundutik partitzean,

Legea zuen konplitu

Fazoiñ hoberenean.

Ezarririk leheneko

Janharien ordaiña,

Diszipulei emanik

Gorphutz Jainko egiña,

Jainko emaillea bera

Izatu zen dohaiña.

        Vebum Caro Panem verum

Jainko eta gizon denak,

Jainkoaren berboak,

Hitzez konpliturik hemen

Diren misterioak,

Konplitu tu prometatu

Ontasun dibinoak.

Arnmoa du odol egiñ

Eta gorphutz ogia,

Baldin sensuek ukitzen

Ezpadute egia,

Duda gustien khentzeko

Huna fede argia.

        Tantun ergo Sacramentum

Adora zagun klartasun

Handien egunean

Eta humilki adora

Nork bere bihotzean,

Estalirik ageri den

Jainkoa aldarean.

Figura iragan dena

Egiak du segitu,

Jesus Jaunak seguratzen

Gustiok hala gaitu;

Haren hitza duda gabe

Behar dugu aditu.

        Genitori Genitoque

Zeruetako Jongoiko,

Jaunaren esenzia,

Zeiñak baitu dohatsutzen

Sainduen konpaiñia:

Duzula dohatsutasun

Indar eta gloria.

Aitarekien Semea

Dela bethi laudatu;

Bethi duela ohore,

Dela glorifikatu;

Bienganik heldu dena

Bardinki adoratu.

                        Halabiz.

Sacris solemnis

        Prosa

Dugun errespetu, dugun bozkario,

Ohora dezagun ontasun handia

Eta dugun jasta Jainkoaren

Banket adoragarria.

Justu da gargero, denbora berrian

Segi dezan aldiz egiak figura,

Graziak pitz detzan mihiak, bihotzak,

Garaiturikan natura.

        Noctis recolitur...

Misterio huntan Eliza sainduak

Markatzen daroku gau sainduko besta,

Aitaren berboak egin zuenean

Amudiozko banketa.

Lehenbizirikan Hebroek bezala

Zerbitzatu zuen Axuri emea,

Gero eman zuen zaharrek usatu

Ogi lemamigabea.

        Post Agnum typicum...

Bazkoko Bildotsa pasatu ondoan,

Ogi dibinoa izan zen zathitu

Mahain saindu huntan, zeiña behar baitzen

Munduarentzat ofritu.

Ematen dute Jesusen anaiei

Jatera Gorphutza. Bakhotxak du hartzen

Gustiek bezanbat, eta unen bithan

Salbamendua kausitzen.

        Dedit fragilibus...

Konsolatzen ditu bere haur tristeak

Egiten diote present sakratua;

Ematen da bera, ogi eta arno

Idurian zarratua.

Jan zazue, dio, zuentzat hillen den

Gorphutz dibinoa; edan dezazue

Kalitz hunetan den odola gustiek,

Tresor hau har dezazue.

        Sic sacrificium...

Gu nahiz salbatu, huna nola Jesus

Egin zen guretzat hostia habean;

Oraiño guretzat egin da hostia

Hemen gure aldarean.

Enplegu handi hau aphez xoillena da,

Munduarentzat da Bildots hau ofritzen;

Jendei Jainko hau ematen diote,

Berek ere bera hartzen.

        Panis angelicus..

Figura joan dena egin da egia

Aingeru sainduen zeruko ogia.

Egin da lurrean gizon gustientzat

Arimako janharia.

O Karitatea! O amudioa!

Mirakuillu handia, adoragarria!

Jauna da ttipitzen, Jainkoa egiten

Gizonaren bazkaria.

        Te Trima Deitas...

O Trinitatea! Tronu dibinoan

Zure esenzia dut benedikatzen;

Eta zuregana saindu guziekin

Amudioz naiz altxatzen.

Behera dezazu gure faboretan

Zeruetan duzun ponpa inmortala;

Erakuts dezazu glorian argitzen

Duen argi eternala.

                        Hala biz.

Verbum supremum prodiens

        Prosa

Berboa heldu denean,

Eztu kitatzen zerua,

Bere odola emanik,

Konbertitzen du mundua.

        In mortem a discipulis...

Juduek hil baño lehen

Present egiñik bihotza,

Jatera diszipuluei

Eman zioten gorphutza.

        Quibus sub bina specie.

Amudioak hemen tu

Bere ontasunak husten;

Bi substanzia sainduez

Gizona osoki hazten.

        Se nascens dedit socium

Lagun egin zen sortzean,

Mahaiñean janharia,

Prezioa herioan,

Eta zeruan gloria.

        O salutatis Hostia...

O hostia dibinoa!

Idekitzatzu zeruak,

Etsaien kontra prest daude,

Arma detzatzu eskuak.

        Uni Trinoque Domino

Jainkoan hirur presunek

Bethi dutela gloria,

Digutela berekien

Fiñik eztuen bizia.

Aldareko sakramendu sainduaren lethariñak

        Jauna, urrikal gakizkitzu.

        Jesus-Kristo, urrikal gakizkitzu.

        Jauna, urrikal gakizkitzu.

        Jesus-Kristo, adi gaitzatzu.

        Jesus-Kristo, entzun gaitzatzu.

        Zeruetako Aita, zeiña baitzare Jainkoa, urrikal gakizkitzu.

        Semea, munduaren Salbatzaillea, zeiña baitzare Jainkoa, urrikal gakizkitzu.

        Spiritu Saindua, zeiña baitzare Jainkoa, urrikal gakizkitzu.

        Trinitate Saindua, zeiña baitzare Jainkoa, urrikal gakizkitzu.

        Ogi bizia, zeiña jautsi baitzare zerutik, urrikal gakizkitzu.

        Jainko estalia eta Salbatzaillea, urrikal gakizkitzu.

        Berezien ogia, urrikal gakizkitzu.

        Arno, birjinen egillea, urrikal gakizkitzu.

        Ogi gizena eta erregeen plazer gozoa, urrikal gakizkitzu.

        Sakrifizio, bethi egiten dena, urrikal gakizkitzu.

        Ofrenda xahua, urrikal gakizkitzu.

        Bildots tatxa gabea, urrikal gakizkitzu.

        Mahain guziz garbia, urrikal gakizkitzu.

        Aingeruen janaria, urrikal gakizkitzu.

        Manna estalia, urrikal gakizkitzu.

        Jainkoaren mirakuilluen orhoitzapena, urrikal gakizkitzu.

        Ogi, substantziaz goragokoa, urrikal gakizkitzu.

        Berbo, haragi egin zarena, urrikal gakizkitzu.

        Gure baithan egoten zarena, urrikal gakizkitzu.

        Hostia saindua, urrikal gakizkitzu.

        Benediziñoaren kaliza, urrikal gakizkitzu.

        Fedearen misterioa, urrikal gakizkitzu.

        Sakramendu guziz haltoa eta guziz ohoragarria, urrikal gakizkitzu.

        Hillei eta biziei graziaren egille egiazkoa, urrikal gakizkitzu.

        Antidoto zerukoa, urrikal gakizkitzu.

        Mirakuillu gustietan den mirakuillu espantagarriena, urrikal gakizkitzu.

        Jaunaren Pasionearen orhoitzapen guziz sakatua, urrikal gakizkitzu.

        Bethetasun gustiez goragoko dohaiña, urrikal gakizkitzu.

        Amudio dibinoaren seiñale prinzipala, urrikal gakizkitzu.

        Liberalitate dibinoaren abundanzia, urrikal gakizkitzu.

        Misterio guziz sakratua eta guziz haltoa, urrikal gakizkitzu.

        Immortalitateko erremedioa, urrikal gakizkitzu.

        Sakramendu harrigarria eta biziaren emaillea, urrikal gakizkitzu.

        Sakrifizio ez odolstatua, urrikal gakizkitzu.

        Berboaren bothereaz haragi egiñ izatu zaren ogia, urrikal gakizkitzu.

        Gonbidatzaillea eta janharia, urrikal gakizkitzu.

        Banket guziz eztia, zeiñetan aingeruak baitire zerbitzatzen, urrikal gakizkitzu.

        Pietatearen lokharria, urrkal gakizkitzu.

        Ofrendatzaillea eta ofrenda, urrikal gakizkitzu.

        Eztitasun spirituala, ithurri propioan dastatzen zarena, urrikal gakizkitzu.

        Arima sainduen janharia, urrikal gakizkitzu.

        Jaunaren grazian hiltzen direnen Biatikoa, urrikal gakizkitzu.

        Ethorkizuneko gloriaren bahia, urrikal gakizkitzu.

        O Jainkoa, fabora gaitzatzu.

        Entzun gaitzatu, Jauna.

        Zure Gorphutza eta zure Odola indiñeki errezibitzetik, begira gaitzatzu, Jauna.

        Haragiaren gutizietarik, begira gaitzatzu, Jauna.

        Bizitzearen superbiotasunetik, begira gaitzatzu, Jauna.

        Bekhatuen okhasione gustietarik, begira gaitzatzu, Jauna.

        Zure diszipuluekiñ Bazko hunen jateko desira zinduenaz, begira gaitzatzu, Jauna.

        Zure diszipuluei oiñak garbitu ziñotzaten humilitate handiaz, begira gaitzatzu, Jauna.

        Sakramendu saindu hau egin zinduen karitate handiaz, begira gaitzatzu, Jauna.

        Guregatik zure Gorphutz sakratuan hartu zintuen bortz zauriez, begira gaitzatzu, Jauna.

        Othoitzten zaitugu berretzeaz eta konserbatzeaz sakramendu miragarri hunen sinhestea, ohorea eta debozionea, entzun gaitzatzu, Jauna.

        Othoitzten zaitugu begirateaz heresia, tronperia eta bihotzeko itsumendu gustietarik, entzun gaitzatzu, Jauna.

        Othoitzten zaitugu sakramendu saindu hunen fruitu preziatu eta dibinoak emateaz, entzun gaitzatzu, Jauna.

        Othoitzten zaitugu heriotzeko orenean Biatiko huntzaz preparatzeaz eta konfortatzeaz, entzun gaitzatzu, Jauna.

        O Jainkoaren Semea, entzun gaitzatzu, Jauna.

        Jainkoaren Bildotsa, zeiñak khentzen baititutzu munduko bekhatuak, barkha diezaguzu, Jauna.

        Jainkoaren Bildotsa, zeiñak khentzen baititutzu munduko bekhatuak, entzun gaitzatzu, Jauna.

        Jainkoaren Bildotsa, zeiñak khentzetn baitutzu munduko bekhatua, urrikal gakizkitzu, Jauna.

        Jesus, adi gaitzatzu.

        Jesus, entzun gaitzatzu.

        Jauna, urrikal gakizkitzu.

        Jesus, urrikal gakizkitzu.

        Jauna, urrikal gakizkitzu.

Othoitz egigun

        O Jainkoa, zeiñak sakramendu miragarri hunen azpian zure Pasionearen orhoitzapnea utzi baitarokuzu; othoitzten zaitugu humilki guri egiteaz graza, hala ohora detzagun zure Gorphutzaren eta zure Odolaren misterio sakratuak, non bethi gure baithan senti detzagun zure salbamenduaren fruituak, o Jainko, zeiña bizi eta Jaun baitzare Aitarekiñ Spiritu Sainduaren batasunean, mendeen mende gustietan. Hala biz.