XIV

 

Ez da dena tristura,

ez da dena negar,

ez da dena zuzengabekeria,

ez da dena heriotz...

Anitz arantze dago,

              bai,

bainan ez da guztia arantze.

Bizitza eta itxaropena

   azken mugan

      giltzatzen direlako,

horregatik,

         ez dut ukatuko bizitza.

Eta bihar,

   gosez hiltzen ari den

      haur tripandidun hura

         ikusita

            negar batean

               jarriko banaiz ere,

gaur behintzat,

   etxetik irten naizenean

      ume baten irriparra

         begiztatuta,

            bihotza

                      pozez lehertu zait.

            Tristura badago,

               bainan poza itxaro

                              dudalako...

      Zuzengabekeria badago,

        bainan justizia itxaro

                        dudalako...

Gorrotoa badago

   bainan maitasuna itxaro

                     dudalako...

      Heriotza badago,

      bainan bizitza itxaro

                     dudalako...

maite dut bizitza!

Gogorra izanen da borroka,

   bainan itxaropenaren izenean

      gizonaren garaitzapena

         gauza guztien artean itxaro

                     dudalako...

            maite dut bizitza!

Eta bihar

   ilun egonen banaiz ere,

      gaur behinik behin

         pozez beterik nago...

         Erle bat bezala

         lorez-lore nabil;

         bizitza hain ederra...

         ta zertarako hil?