XII

 

Aita:

zoritxarrak

bi ultzera ekarri zizkizun.

Aita:

zoritxarrak

pauso bat ezin ematera

behartu zaitu.

Aita:

isiltasunean

hainbat maite izan zenuelako

bihotzetik ere

                   egin zitzaizun.

Eta nik dakit zure bildurra...

Bainan aita:

ez zaiozula

heriotzari

bildurrik izan,

nik ongi bait dakit

zu hilko zaren egunez

uztargiak

— “San Markos” eta “Santiyo” mendi tontorretan —

galduko dituela

bere bi azken muturrak.

Ez aita,

ez zaiozula

heriotzari

bildurrik izan,

nik ongi bait dakit

uztargi hori

apropos altxatako ate bat

izanen dela

          zu zerura zaitezen.

Ez aita,

ez bildurrik izan.

Nik ongi dakit

egun hortan

aingeruak

ostadarratik zintzilikatuko direla

beren poza

mundu guztiari agertu nahiean.

Ez aita,

ez zaiozula bildurrik izan,

nik ongi bait dakit

egun horren bukaeran

beste zazpi mila ostadar gehiago

jaioko direla.

Eta zeruan,

ostadarrak eskuetan hartuta,

aingeruek

jai-aldi handi bat ospatuko dute

zuk zure Euskal Herriko

hainbat maite izan duzun

“arku-dantza” zoragarri bat eskainiaz.

 

                                 i

                             B     l

                          a            d

                        l                  u

                        u                  r

                        z                  r

                        o                  i

                        i       AITA     k

                        a                 I

                        Z                 z

                        z                 a

                        E                 n