AZPEITIKO PREMIYUENGATIK (1)

Dozenatxo bat bertso

bear ditut bota,

jendiak jakin dezan

nik daukan nota,

obeak asko dira,

ez naiz orren kontra,

baño itzegin nai det

sasoian nago ta,

or dabil marroka,

al dana zurrupa,

iya jo du arroka,

ori da erropa,

alabatzera nua

Pello Errota.

Pello, gaizki zabiltzala

aditu det oso,

enteratua nago

au dala kaso,

zuek agure zar bat

egiteko falso,

zeok aundiyaguak

zerate akaso,

premiyua jaso,

polsan sartu preso,

partitzeko manso

denak bertan gozo,

gizonak ez dik bear

pantasioso.

Juan Jose testigua

du errotaria,

izketako lanian

zer dotoria!

iñon pare gabeko

predikadoria,

konfesiyuan ere

badu poderia,

bajatzen ari'a,

juan zaio edadia,

iya erori'a

zeruko gloria,

Azpeitiko apaizen

diretoria.

Beti keñuka zaude

loruaren gisa,

esanaz nagusitzen

zerala aixa,

ori da jaiotzetik

eldu zaizun gaitza,

nere lañuak dakar

zuretzat ekaitza,

zuk dezula giltza

erronkaz zabiltza,

nai badezu mintza,

orain da agintza,

ez nago ukatzeko

nik nere itza.

Zu ziñala onena

Donostiyan uste,

amaika duro eder

eman dituzte,

ez daukazu arturik

beste orrenbeste,

alperrik juango zera

berriz ara eske,

or zabiltza triste,

erronka ta naste,

tabernan jai t'aste

ikusten zaituzte,

obiak bagaude gaur

zenbait gazte.

Pello, jokatu dezu

amaika apostu,

kulpa zerorrek eta

zertan zapuztu?

bertsoetako lanak

badu franko kostu,

ontan ezin liteke

iñor aberastu,

zabiltzate justu,

ez iñori ostu,

partitzia aztu,

lotsa asko eztu,

gizon gezurtiyari

mingaña moztu.

Bera baño oberik

ez dala iñun jaio,

tabernaren batian

ixuri zaio,

izan ere egin du

amaika ensaio,

beste bi Goierriar

arturik soziyo,

gogotik da piyo,

gora nai du iyo,

au dala meriyo

jendia seriyo,

orgullo geiegiak

ez du baliyo.

Zuk badakizu joaten

besteren etxera,

pakian daudenak

endreatzera,

norbaitek ordaintzeko

beldurtzen etzera,

Juan Joxek ixilik

dirua artzera,

gizona zartzera

tristura sortzera

odolak aultzera,

franko bajatzera,

zedorrek len bezela

kapaz al zera?

Pello bertsolariya

oso dotoria,

Juan Jose Ugarte berriz

askoz obia,

bein batian Tolosan

oien umoria!

konportaren gañetik

pasa zan baria,

deus ezta guria,

aik dute ploria,

naiz juan edaria

biba aguria!

Errekalden daukate

diretoria.

Dibersiyo polit bat

obe degu pasa,

ala ematen diyot

nik nere traza,

taberna-zokuetan

or zabiltza lasa,

guregatik esanaz

ez gerala gauza,

kulpa banu utsa,

zer ote da kausa?

giza-lege motza,

ez gera orren lotsa,

eskojitu lezake

nai duen plaza.

Pello bertsolariya

guztizko pijua,

ez dauka semia're

nolanaikua,

gaztia dalarikan

sona aundikua,

aitak berriz diruri

kasik Jaungoikua,

gizona bapua,

eztago plakua,

izdun galakua,

pare gabekua,

orain Amerikara

omen dijua.

Pello, bertso oriyek

zuretzako dira,

probintziyan egingo

dutenak jira,

gustoz egon ditezke

batzuek begira,

orain sendatuko da

zarraren erida,

jar zazu segira,

artuaz medira,

egin eskojira

nai dezun tokira,

etzaitezela izan

nere kupira.