|
Karibetik Kantaurira
NIRE SORLEKUARI ETA BERE INGURUARI Hendaia, 1981
Bertso hauek Venezuelara
Nire sorleku zaren baserri ta Aundiko estalpea zure sukalde beroak eman zidan niri aterpea erraietara sartu zitzaidan sehaskaren lehorpea ingurune hark niretzat zeukan behar nuen konortea orain itxia nabaritzen dut usain goxoko potea.
Amaren bular goxoa nuen zorionaren taupada iturri baten freskura sentitzeko besarkada ukitu goxo haiek zeukaten bai maitasun begirada gaur fantasian esparruan maiz egoten naiz beharbada baina orduan bai neukala nik gaur ez daukadan patxada.
Baserri maite eman zenidan arnas hartzeko birika nire jatorri honen histori hau zurekin zen hasi ta Orain alde egin beharra zu ta zure inguru utzita baina denbora iragan arren ez naiz jarriko etsita oraindik entzun beharra daukat berriro zure musika.
Sukalde txoko hortan grabatu dut bizitzaren zatia prosaren bidez biluzten nuen izaera lotsatia barru-barruko amets gutunak berotzeko zen labia bakardadezko frekuentzietan entzuteko irratia sentimenduak deskubritzeko elkarren telepatia.
Noski ni sortu nintzen lur hori uzteak sortzen dit kezka azalpenaren bila burua nekatua dut galdezka ta erantzunak etortzen dira saiheska eta trabeska baina zuk niri bezalaxe nik hauxe nahi nizuke eska ez zaitez hoztu arnasa bero eman zenidan sehaska.
Txorikumea bere kabian eran nintzen hor lumatu etxe osoko txoko guztiak buruan zaizkit geratu hainbat bertso zahar aitona zenak zizkidan neri kantatu kilika hura nik ez dut beste leku batean bilatu berriro ere zoratzekotan zurekin nahi dut zoratu.
Aita ta ama zuen babesa izan nuen nik gaztetan asmo onenak bizitzarako asmo txarrik ez ezertan maitasun suak garra zeukala antzematen zen arretan udaberriko usaia hartzen hantxe sanjose loretan ibiltzen nintzen naturarekin beti erdi ametsetan.
Nire landare maiteena zuk hor itsatsita daukazu lore ta fruitu prozesu dena naturalki daramazu horrela dela niri mezua sarri bidaltzen didazu amodiozko hitz desiratuk xuxurlatzeko zara zu nola esaten ez dakit baina maitemindua naukazu.
etxe aurreko meta belarrak areta aldeko barazki mendi aldeko malda ta malkar etxe atzeko zuhaizti neguko izotz eta elurrak udaberriko eguzki udazkeneko hegi haizeak udan bero eta guzti hauxe da beti nik grabatua gordeko dudan marrazki.
Bidetxurretan ibiltzen zaren gurdi zahar baten gurpil hamabost urte dauzkan neskatxa batek nahiko lukeen mutil maitemintzetik zoramenera dagoen bidetik hurbil zure lurretan itsatsi naiz ta inoiz ezingo zara hil bizitza berez bakarra dugu bakarra ere Zizurkil.
Karibetik Kantaurira
|
