|
Egiaren egarriz ITOA GIZARTEAN Herria herri maitea Nahi zintuzket askatu Haizeak oihua darama Behar zaitut askatu Bainan nola ditzazket Moztu zure kateak Ni loturik nagoenian Preso gizartean Lasaitasun faltsu batean Kate astun batzuez Loturik nagoenian Preso gizartean Itxuraz aberats diren Atsegin arin batzuek Alaitzen naute Axalean Bainan nere gorputza Bere sakontasunean Korropilaturik dago Itoa gizartean Kateak moztuko ditut Eta sendituko Nere bizia bizi Bere osotasunean Barreatuz inguruan Itsasoak bezalatsu Uhainak fresko eta Denentzat ferekatsu Ahalgeak ta beldurrak Gezurrak ta ikustateak Sendotzen duten maxkorra Porroskatuko dut Agertuko azkenean Hedatuz zure gainean Gorderik dauzkadan Lore ezagun gabeak Alegiazko alaitasuna Alegiazko berotasuna Alegiazko Bizi atseginaren sareak Urratuko ditut Nere nortasuna utziko dut Jarraitzen bere bidean Xorino bat bezala Doalarik airean Eta orduan Orduan bai Askatuko zaitut Oihua haizeak darama Askatu behar zaitut!
Egiaren egarriz |
