Urte Berri

                        Euskaldun jator On Luzio Kortajarena-ri, donkituba

Ogeigarren eunkiyan

Kristauben bizitzan,

Bi urte igaruak

Dauzkagu desditxan:

Begira dierriyak

Zer nola dabiltzan,

Elkar purrakatutzen

Nonnai arakintzan

Aurreratutzen guaz...

Txangurruben gisan.

Gizon eta erriyak

Dabiltza bildurrez,

Elkar zelatatubaz

Legorrez ta urez;

Itz ederrak esanaz,

Barrendik gezurrez,

— Zeiñ dirade gaiztuak?

Bestiak bai, gu, ez...

— Indarra nagusi ta

Gogorrena juez.

Aurreratu dabela

Gizonak lurrian;

Esaten da mirari

Askoren aurrian;

Baiñan gizatxarraren

Biyotz gogorrian

Eta arro dollorren

Zentzu laburrian,

Aunditasuna dago

Eskumuturrian.

Asko aurreratu da

Bañan zertarako?

Ez bada naitasunik

Elkarrenganako?

Atzaparrak dabiltza

Biyurturik kako,

Bestientzat bezela

Euskal-errirako...

Ez degu arrazoyik

Gutxi geralako.

Gutxi! Ju, ju... Eztakit...

Ala ote gera?

Begiratubagatik

Askok goitik beera?

Gu ezguaz beñere

Besteren kaltera,

Ta, zeñek daki nola

Gintezken atera,

Bilduko bagiñake

Zazpiyak batera.

Aundiyak izan arren

Euskaldunak-neurriz,

Nekatubak gauzkate

Gauza lotsagarriz.

Munduban  garbiyenak

Gu gera jatorriz

Anayak, poz gaitezen

Sortu giñan erriz;

Agurtutzen zaituztet

Denak Urteberriz.