www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Ipui onak
Bizenta Mogel
1804

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Ipui onak, Bizenta Antonia Mogel (Maite Iribarren edizioa). Euskal Editoreen Elkartea, 1992

 

aurrekoa hurrengoa

IPUI 2

Otsoa ta Antxumea

 

Aunz bat zijoan basora

Antxumea etxean itxirik

Okulluban ondo gorderik

Irten ez zezan kanpora.

—Kontu —diotsa— ez irten,

Biurtu nadin artean;

Eta iñor bada atean,

Oles, oles egiten,

Ez idiki beingoan;

Zaude iratzarritik,

Ta begiak idikirik,

Ni an ote nagoan.

Zelata dago otsoa

Esan ziona aditzen,

Baña goseak estutzen

Zuen agitz gaiztoa.

—Antxume aragia

—Dio— da txit samurra;

Baña bear da gezurra

Neretzeko giberria.

Dijoa ixillik atera

Aunz amaren soñuaz,

Asmo gaiztoz artuaz

Ta onela arrapatzera.

Antxumeak du gogoan

Bere amaren esana

Asko maitez emana

Basora zan ondoan.

Ala atearen zirritutik

Daramazki begiak

Ta erakusten dio argiak

Zegoan leku ezkututik,

Zala bere etsai otsoa,

Ez bere ama maitea.

—O malmutz goseberea!

Zein aizan i gaiztoa!

Ala gogoz kortatik

Diotsa bere etsaiari.

Eta, zer ipuiak gazteari?

Enzun beza bertatik.

Artu bear dira gogoan

Zar jakintsuen esanak

Kalte-artuz eman diranak.

Ez utzi iñoiz alboan.

 

aurrekoa hurrengoa