AI, ETORRIKO BALITZ, ETORRIKO BALITZ!

Mendian nabil

Bakar bakarrik

Eta triste tristerik.

Iñun entzuten ez det

Ixtilurik

Ez garraxirik

Eta deskansaturik

Edertasun asko gozaturik

Nere sentsuak doazte bizkortuz,

Ankak berriz gogortuz,

Ta besoak indartuz.

Bañan biotzaren naigabea

Bere bakartasun ta utsunea!

Ai! orain etorriko balitz

Gipuzkoa'ko erri batean

Eta nik ezagutzen dedan

Baserri txuri-gorrixka artan

Bizi dan neska ederra.

Ai! etorriko balitz, etorriko balitz,

Zenbat egingo giñuken itz!

Trunko eder ontan

Etxerieraziko nuke

Ni berriz bere aldamenean

Entzuten egongo nitzayoke,

Ezin aspertuz,

Gustora, gustora,

Begira ebre abora,

Bere begi urdiñera,

Bere arpegi zurira...

Eta iurtziz leunki

Eskuakin zorunki

Ta maiteki maiteki

Bere urrezko uledia

Ta arrosazko aurpegia.

Ai! etorriko balitz, etorriko balitz,

Zenbat egingo giñuken itz!

El Día, 1935-XII-18