www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Poemak
Gurutz Sarasola, «Lotsati»
1935-1936, 2004

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Bertsio elektroniko honen jatorria: Gurutz Sarasola "Lotsati" - poemak (1935-1936)

 

  hurrengoa

ENE EUSKARIA!

 

O, Euskaria, Euskaria!

Atzo zoriontsua ziñan Euskaria!

Gaur leizean zakusdan Euskaria!

Noruntz ank'auek darabilzkiket,

ta nun orain ikus ditzaket,

nun, illundu ziran garaiak,

nun, joan zaizkigun oiturak?

Nun Aitor-aztarnak billatuz

ene begiak doazteke gozatuz?

Gau beltzean begia ernaituz,

noruntz noake arkituz

ezer etzeran baratzean

toki baxterren batean

lore igartu artean

izan zeran guztia?

Noruntz doazte, noruntz abesti aiek,

noruntz biguintzen gogoaren gogorra

zabalduz ospea oitura garbi aiek?

Noruntz urratzen doazte

ustelkeriaren laño beltza?

Gure izaerak lo datza

eta arrotasunean bildurik kanpotik datorkizu

loikeriaren gar eta sua.

Zenbat Euskaria supritu bear dezun!

Zenbat oitura zitalek loitzen zaitun!

Zenbat atzerritasun salkindar lagaz

Zenbat euskerari epelkeri ta isekagaz

Zure gogoa dagon itun!!

O! Betiko Jainkoa!

Euskaria irazan ziñun Jainkoa!!

Noiz arte tximist ikaragarria deusezteko

loitzen gaitun izaera dezu gordeko?

Noiz auts biurtuetatik piztuko

maitasun-biguin ta baretasunen illargia?

Noiz azkatasunaren eguzkia?

O, zuek, ere maitagarri ederrok

aditu zuek ere itz auen ok!

Gure mendiak itun dagoz

entzun egiñik zuen abots.

Ega biguinez joan ziñaten atzerriruntz

zoriontasuna utzirik emen uts,

eta orain atsegiñean noski zabiltzate

bañan euskoak emen negar dagite.

Atozte, bai, atozte, maitagarri ederrok,

lenengo laño txuri-gorriskari elduz

atozte, bai, atozte, maitagarri ederrok,

Ortzea ega zorunez astinduz,

Abesti ainitzez ase dezagun egarri.

Lañozko soinekoz ekarri

gure mendian zan lorerik ederrena,

AZKATASUNA izenez zuna,

Euskariaren aberastasun aberatsena.

O azkatasuna! azkatazuna!

Noiz ZUAITZ DONEAREN kerizpean

agintzen zaitugu arkituko?

Zabalduz ospea ludian

Noiz Euskaria degu ikusiko?

Noiz, Noiz?...

 

Dagigun negar bitartean

negar, negar bai ixilpean,

etsayak ez poztutzean.

Abestu dezagun mendi erpiñetan,

indartuz itxaropena biotzetan.

Gure malkoak urtatzera joan bitez

ZUAITZ DONEA ez dedin il legorrez.

Piztu gure begiak dagigun.

Mendiruntz anka-besoak erabilli ditzagun,

etsayak aurkitu ez gaitzan aul iñun.

Aberriari odola opa dezayogun

Illobi aintzagarri bat eman dizagun.

 

El Día, 1935-VII-12

 

«O, zuek, ere maitagarri ederrok» ez ote «O, zuek, ene maitagarri ederrok»?

 

  hurrengoa