Odola dario herriari

tantaka

odol gaztea justiziazkoa,

askatasun bidea

ordaintzeko tantaka

gorriz,

egun sentia bezala

odol margotan egiten baita.

 

     —Gazte: ekin aintzina

        oraindik aintzina

        oraindik aintzina

        odoletan margotzen baita

        herri guztien egun sentia,

        gure herriaren egun sentia,

        gure egun berriaren egun sentia.

 

Etorri zen egun batez

burua egina zuen urrez,

lepoa zilarrez,

gorputza brontzez,

haukak burniz,

oinak, ordea, loiez.

Jausi zen mendi gainetik

harri koxkorra —ezer ez—

abaidan zihoan haunditzen

                             gogortzen

                             sendotzen

 

eta jo zuen azkenik

oinetan, deseginez

                      loia

                      eta burnia

                      eta brontzea

                      eta zilarra

                      eta urrea

eta geratu zen guztien ordez

harrizkoa,

gizonentzat etxe egitekoa.

 

      —Gazte: abiatu da harri koxkorra

         atzo hondarra bezala xehe,

         gaur ordea dator haunditzen

                 gogortzen

                 sendotzen

         odolez doa inguratzen

         tiro bakoitzak bizkortzen.

 

      —Gazte: gaur edo bihar

         loia joko du,

         ta harekin burua.

 

Jaiki, bada, gaur

         oraindik haundiagoa

         gogorrago

         sendoago

eta ekin aintzina

oraindik aintzina

oraindik aintzina

loia

burnia

brontzea

zilarra

urrea

jo arte.