EUSKO EMAKUMEAK

                        Arantxa Barrenak

                        irakur dezan egiña

Amets egin det aizpa nereak

lo lasai gozo batean,

amets gezur bat emakumeak

batutzen geradenean,

egi biurtu dezakeguna:

Euskadi danon artean

maitetasunez ta goralduaz

jartzia zorionean!

Entzun zazute nere ametsa.

ikus nerekin, andreak,

nola lan egin dezakeguken

guziok zar ta gazteak.

Umetandikan zartzaroraño

ez dio ajolik urteak!

Guk erinduko ditugu laxter

Euskadi zarren nekeak.

              * * *

Neskatxa txiki muxu gorriak

zelaian dabiltz jolasten,

abots xamurrez abesti gaiak

euskeraz dituzte esaten.

Au nere poza! entzun det itz bat

beren aotik irtetzen

Euskaidi! dio abots betean

Euskadi dula maitatzen.

Urruntxoago gazte bikoitza,

itz eztutsuz, maitasunez,

beren gogaia edesten dute

uxoak urrumatzen lez.

Andereñoak gizon-gaiari

esaten dio poz-pozez:

Ni aña beti maitako dezu

Euskadi zarra biotzez...?

Ama bat dua semearekin

mintzo alai legun batean.

Eusko semeak dirala argi

jakin det au entzutean:

Ene semetxo! gorde zak ongi,

bizia dekan artean,

ire izkuntza ta maitatu zak

Euskadi biotz betean.

Amona ximur, txukun, garbi bat...

billobak dauzka albuan,

abeterako bat magal goxoan

exeri azitakoan

esaten dio: Ene nerea!

gorde billoba goguan

zure Aberri bakar-bakarra

Euskadi dala munduan.

Ausi da ametsa, esnatu egin naiz,

ta ikusten det nere erria

arrotz zitalen mende dagola;

ametsa ez dala egia.

Jaungoikoagan degun gogoa

oztu ta gure Aberria

ill nai dutela oinperatuaz

guk maita degun guzia.

Emakumeak, jaiki gaitezen!

Jaso dezagun biotza!

Ez al dezute nik lez entzuten

Aberriaren dei-otsa?

Jaiki ba pizkor! Itxartu danok!

ez izan iñondik lotsa.

Loituaz bizi bear badegu,

obea da eriotza!!

1932-1-10