POZA TA NEGARRA

                        Gernikan eusko aldunak

                        agurtutako egunean oldoztua

Gernikan nago. Irrintzi, oju,

deadar, zantzo, dantza bulartsu

        alde danean.

Eusko semeen abenda odola

argi ikusten da pozik dagola

        gaurko egunean.

Pozez beteta daukat biotza!

Entzuten det nik gudari otsa...

        Ez naiz bildurtzen!

Gaurko egunean, nola bildurtu

Euskadi amak badit ikutu

        biotz barrenen?

Gure Aberri maite, laztana,

luzaro apal bizitu dana,

        garai onetan

zoriontsua, aske ta arro

jarri bidean, oraintxen dago

        bene-benetan.

Mendigoizale bulartsu, gogor;

neskatil lirain, zoli, maitekor;

        aupa gogoak!

Oraintxen dezu dantza garaia,

egizu gogor oju alaia,

        zantzo beroa.

Pozikan nabil, anai zintzoak,

zuekin batez nere gogoak

        ase naiean!

Bañan oroipen itun bat daukat

ezin azturik, beti orobat

        bar-barrenean.

Alai negarra, negar nekean

dagit nik oroiz, malko batean

        biak batuta.

Itxaropena ta ituntasuna;

eguzki argi ta illuntasuna

        alkar nastuta.

Oroitza bat det negargarria,

itxu Ugarritza, Aranburu illa,

        beti gutarrak!

Aupa! alai bat egin da gero

illari otoitz zintzo ta bero

        egin bearra.

Ez ikaratu odol beldurrez!

Gure Aberria bere biarrez

        badago beti.

Eman zaiogun odola pozez

barrutik gogor oju egiñez:

        Gora Euskadi!!

1931-7-26