www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Bide barrijak
Estepan Urkiaga, «Lauaxeta»
1931

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Bertsio informatiko honen egilea: Josu Lavin; Urkiola, 1-1C 48990 - Getxo (Bizkaia)

 

aurrekoa hurrengoa

SEÑAI ABESTU

 

                Barrena'tar Miren Arantzazu'ri

 

Senarra gexo ogean datza,

    soña oñazez beterik.

Emazte onak diru gustija

    eralgi arren, alperrik.

Zoritxarraren urrats ixillak

    etxian dakus bakarrik.

 

Seintxubak baña negar dagi-ta

    ixilduteko, ameak

abots alayaz abesten dautsoz

    siaska abesti maitiak.

          Dingilin dangalan,

          Dingilin dan.

 

Miñak minduta ayots garratzak

    bijotza urratzen dautsoe.

Eri zitela..., orok igeska,

    bakarrik itxi daroe.

Aren begijak gorri baitagoz

    negar latza darijoe.

 

Neke gogorra. Gorpuba gelan

    argi orijen erdijan.

Juale itunak danba dagije

    eleiz torreko ganian.

Danba dagije, itunez bete,

    sartzen dira bijotzean.

 

Seintxubak baña negar dagi-ta

    ixilduteko, ameak

abots alayaz abesten dautsoz

    siaska abesti maitiak.

          Dingilin dangalan,

          Dingilin dan.

 

Sarats ondotik gixon altsubak

    eruan dabe obira.

«Betiko agur, senar on ori,

    geure bijotzak il dira! ».

Eta begijak atzian duaz

    ilkutx baltzari begira.

 

Gixon gaiztuak kentzen dautsoez

    etxeko gauza gustijak.

Senar onaren ogea zana,

    atzitu dabe zikotxak.

Laster kanpora urten biarko

    ango emazte garbijak.

 

Seintxubak baña negar dagi-ta,

    ixilduteko, ameak,

abots alayaz abesten dautsoz

siaska abesti maitiak.

          Dingilin dangalan,

          Dingilin dan.

 

Atzamar meetik kenduten dautse

    zillarrezko elastuna.

Ezkondu ziran goiz ederreko

    gomutagarri leguna.

Zapi zakarrez ate aurrera

    erdu da txirotasuna.

 

«Agur betiko neure asaben

    etxalde argi-zurija.

Jaso balebe asaba ayek

    lurpian dauken buruba...

Baña itxi daigun ixil-ixilik

    galdu dan etxe minduba».

 

Seintxubak baña negar dagi-ta,

    ixilduteko, ameak,

abots alayaz abesten dautsoz

siaska abesti maitiak.

          Dingilin dangalan,

          Dingilin dan.

 

«Igartu dira lora landarak,

    igartu dira zugatzak,

Neure ortuban umotu dira

    zoritxarraren ematxak.

Lengo maitasun igali leunak

    lurrera ditu ekatxak.

 

Bijotz gogorra euki biar da

    asaben etxia izteko».

Eta negarrez geldiro dua

    urrun aldera betiko.

Ogija billa seintxu arentzat,

    gose ankerra kentzeko.

 

Seintxubak baña negar dagi-ta,

    ixilduteko, ameak.

Abots alayaz abesten dautsoz

siaska abesti maitiak.

          Dingilin dangalan,

          Dingilin dan.

 

aurrekoa hurrengoa