NOR NAIZ NI?

Aixa dabil,

egoaren jostaillu,

kezkaren ezpataz

barne-muña

urratu gabe daraman

udazkeneko

orbel igarra!.

Itxaropena galdu duan

gizakiaren

irudi makurra

da

orbel arina!!.

Nolaz edo zertaz

kezkatu diteke, ordea,

bizi-ametsa

urruti batera

saiestu duana?

Itxaso asarretuaren

sabeletik

datorren orrua bezain

bildurgarri

sortu zait

galdera soil baten

eztenkada ilezkorra.

-Nor naiz ni?

Erauntsi zakarraren

erasoetatik bezela

igeska nabil

galdera

bildurgarri ortatik.

Gizagajoa !!!...

Nora iges dezaket

neronengandik?

«NI»

eziñ

«NI»-gandik

itzuri!!!.

Orbelaren gisa

lasaitasunezko

zorion antzuan

bizi nintekeana,

ler-zorion dagoan

udaberriko

kimu-ninia bezela

erdi-mindua nago

bizi-arnasera.

Galdera egiña dut.

Bizi, naiz, beraz.

Nun ote, ordea,

arri-pitxien balioz

berdindu

ezin diteken

erantzun ezkutu ori?

Gau ilunak ere

bere poza ba du

egunsentiaren

itxaropena

galtzen ez duan

bitartean.