BEHAKOAREN ZOLAN ETZAN NAIZ

isiltasunaren hozkadak piztu dizkit

gaizki gordetako grinaren

azken aztarnak

agerian laga ditut zimurrak

eta dohako ferekak

behako bakar batez erre ditut

maskera guztiak

ito naiz egunsentian

ederregia bakarrik egoteko

isla baten bila abiatu naiz

isiltasunaren magalean

ez baita gelditzen

niretzako paturik