II. BERTSO BERRIAK

Jaungoikoari nago

grazi baten eske,

bertso berri batzuek

jarri nai nituzke;

bide gabe naizenik

ez det bada uste,

zer gertatutzen zadan

esango det laster.

Ezkontza egin nuen

lengusu batekin,

bi urtian tratatu

degu alkarrekin;

itxuraz oraindaño

egonduba da fin,

baña zer egin diran

beazue jakin.

Nerez napartarra naiz

...............-koa,

andregai ustekoan

ez da apartekoa;

nere lengusuba da

...............-koa,

....................-du

grazi pontekoa.

Ezkontza asi genduben

galaia ta damak,

bazekiyen neskatxa orren

aitak eta amak;

etzan eskusarikan,

konforme dianak,

siñalatu zituen

dotia eta danak.

Neskatxak urte biyan

etxoin nezala,

ordurako ederki

prestatuko zala,

dote eta arreo

bear dan bezela,

nik baietz esan niyon

egongo nintzela.

Urte biyan franko da

orrela egotea,

irurogei ontzako

esan zan dotea;

gañera arreoa

sufizientea,

nai zuela alabari

oiek ematea.

Orrela zerratua

gendukan ezkontza,

Erromati ekartzeko

paperaz dispensa;

bestela ez diteke

lengusurik pasa,

ori dan lenagotik

usatzen dan gauza.

Paperak biralduta

aiek etortzian

gu alkarrekin geunden

ezkontzeko ustian;

gero serpiente bat

sartu da tartian,

bitarteko ta guzti

dama orren etxian.

.........................

dago alarguna,

lengo emaztia ilda

nai luke laguna;

arentzat bitarteko

koñadua jauna,

emen aitatzen degun

neskatxa orrena.

Alargunak pretenditu

duanian dama ori,

denbora gutxi barru

etorri zat neri:

«Itza emana nago

lenago ni zuri,

ez nua ni artzera

anka zabal ori».

.......... ori juan zan

Erremu-gabean,

itz ematera aita

ta amaren aurrean;

lengua utzitzeko

aitak gogorrean,

ibilliya du sobra

itxura txarrean.

«Aita, emen ari da

esaten alperrik

ez det nik orrelako

agure bearrik».

Ezpazuen egiten

aitaren esanik,

etziyola emango

dote-arreorik.

Len berak agindubak

irurogei ontzako,

ni konforme negoan

utsik artzeko,

osabak kariñorik

ez du neretzako,

orrek alaba nai du

Bizikirentzako.

Lengo emaztia ill da

illebeterako

berri billa astia,

bera bada franko;

aztu zitzaion orri

juandakoa pronto,

pujatu ta kentzen du,

pegatu dit bapo.

Orrelaxen nastu du

ark gure tratuba,

nere kontra da ori

manifestatuba;

bera anka zabala da,

bizkarra okertuba,

nobiyo ederrekin

ez da gustatuba.

Modu orretan oiek

ibilli dirade,

osaba ni uzteko

oso zeguan trebe;

falso atera da

............. bera're,

ezkontza egin due

nere berri gabe.

Ni jakinda neguan

nola ibilli zian,

Uztaren amaikian

juan nitzan goizian,

ia ote zegoan

lenagoko itzian,

malkoa zeriyola

ezetz esan zian.

Nere aditzalleak,

au goguan gorde:

falsoak ematen du

asko pesalunbre,

.............-k alaba

Bizikiren mende,

orain ni utzi naube

ez diru ta ez andre.

Orra nik deklaratu

nere iritziyak,

ontara obligatu nau

ni zuen faltsiyak,

zuen mende ez daude

gonadun guziyak,

andregaiak baditut

Jaunari graziyak.

Gaiean dagoanak

bertso oiek entzun,

merezi ez dezunik

bat apenas dezun,

zuretzako dirade,

.....................

ondo pensa ezazu

zer egiten dezun.