XXIV

Argitzean, eguerditan,

Arratsean natzano,

Gaua goizak ordaritan

Biharamunt dazano

Zuri huts, et' ez bertzeri

Darraik' ene gogoa,

Zuzaz, nola bait' er' eri,

Nahiz izan sendoa.

Ile urrestatu horiek,

Nadukate harturik,

Begi leinhuru goriek,

Lasto-legez garturik;

Eta, zuk eginez baizen

Zenbait-ere hongoa,

Hoboro bizi ahal naizen

Da gauz' ezinezkoa.

Nik gortharzun, zuk gorrtarzun,

Derakuskegu elkarri,

Biek bardin bermetarzun,

Dugu hetan ezarri,

Eta goaz, ja haraitzina,

Ene zori gaitzean,

Zein ondoti, zein aitzina,

Zu ihesi, ni hatzean.

Nik nigarrak, zinkuriak

Ene bizi lagunak,

Zuk zuriak belzuriak,

Poru, handitarzunak:

Hezaz oradrano iraitzi

Ikusirik nuzula,

Orai onhestea gaitzi

Dakit dakidizula.

Otoi, otoi, ene minak

Gaurgoitik epa itzazu,

Oranoko gaizki eginak

Askitan edutzazu,

Enezazula gal gorrez,

Kalte jin lakidizu,

Bana galde nauzun horrez

Ukenduru negizu.

Edo nitan bad' ogena,

Eta den huts eginik,

Erakustazu zuzena,

Zeren hura jakinik,

Bertarik nuzu ikusiko,

Hutsaz urrikiturik,

Zur' aurkian belhauriko,

Sabel-lurreraturik.