XII

Aspaldian nabila

Hor, hebe, laztan bila

Et' orai, nahi-nola / batu naiz batekila.

Hur' ezagutzen duten

Oro haren bertuten,

Goresten, eta bertzer / ari dir' eranzuten.

Haren eder izana

Da hain gauza bekana,

Ezi eztuela kiderik / baita jenden errana.

Nol' arrai miratzea

Baitu, eme mintzatzea,

Gozo, gozo ere handi / da ari behatzea.

Gorputza duelarik

Luzekara, halarik

Xuxen du, et' ezta lodi, / ez mehe soberarik.

Begi xiloak ditu

Izar bigez garnitu,

Begitartea hanti / zauka hanbat argitu.

Buruko bilo hori

Urhea bezain hori,

Bana gordetzen du, eta / salhatz' ezta hori.

Kristalez du belarra

Sudurr' oro zilarra,

Mazelak xuri-gorri, / perla hutsez bidarra.

Ezpainak badirudi

Dela kora-isuri

Hortzak, lepo, bulharra / elhurra bezain xuri.

Oin, tipiz, herotsduna

Zango aratsu, xuguna,

Eskua xuri, nola / arraulze berri erruna.

Horik nik hautemanik,

Eta gogoan emanik,

Hanti nag'orai haren /saretan atzemanik.

Nagoen han, nahibada,

Ezi sordex ezpada,

Haren presondegia / ene laketgia da.