GORESPENA

                (Charles Baudelaire)

Aintzira lañotsuak egaz igarorik

mendi eta oyana gustien gañetik,

aldatu goi zabalak eta ixar argijak.

Ozertza ziar egaz igaro axijak.

Olantxe joan doa, bai, neure gogua,

eta igerlari ona, digaro itxasua.

Neurri bako zabala digaro pozkiro

eta atsegiñez bete doa nausikiro.

Beko ustelin ziar igon zeruraño!

Txautu zaitezan, igon, zeru goi-goraño!

Ta edari bai'litzan gogo gelgarrija

edan egizu, arren, zeruko argija.

Zoriontsuba bai da, iguiñen ganetik,

bizitza au mingarri dagiskun luditik

eta negar artetik zeruko laztana,

ega indartsubaz egan lortu dagiana-

Dontsuba larratxori antzera ortzijan

lei-lotzen dabillena goxalde argijan.

Eta zalantza barik igaroz ludija

ulertu al dabena lili-berbetija.

                        (Euzkadi, 1930, azilla, 9).