www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Arrats Beran
Estepan Urkiaga, «Lauaxeta»
1935

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Bertsio informatiko honen egilea: Josu Lavin; Urkiola, 1-1C 48990 - Getxo (Bizkaia)

 

aurrekoa hurrengoa

TXIRIBOGIÑAREN ALABEA

 

 

              I

 

Txiribogin-alaba ori

bai eder edontzi-artian!

Gixonak dedaten unian

ezpanetan dozun barreirri!

 

Irri orrek illundu daike

goxez argijen dan eguna.

Ura ba'litz zeure ederkuna

iñor, be, egarri elitzake!

 

Baña askotxuk edan nai zattu

ta odol bigurtuko da ura.

Giriñak dauken aizto-itxura

zeure irrijak, ba, metzen dittu.

 

 

              II

 

Itzal balzdun ordi mindubak

jokuan dabiltz mai-ganetan.

Gau ta egun daukoz kartetan

zeureganako matte-miñak.

 

Ardoz ez, moskorti, ederrez,

abesten dabez kanta loyak.

Ta tinko ditxaro bakotxak

rri orrein jaube-ixan nayez.

 

Baña napar-ardua baño

tabernereak eztau saltzen.

Moskorti ezta iñoiz egoten

berak barnean daukon matteño.

 

 

              III

 

Norentzat baña ete-dira

samin utsa diran irrijak?

Airian duaz edontzijak!

Bixi dabil aizto-dirdira!

 

Zenbat neke-ots, zenbat oyu!

Lurrera jausten dira itzalak,

moskortijen itzal mindubak.

Danak dagoz zauriz urratu!

 

Odol-litsa datza tabernan

mattasun-oben bat iduri

Tabernerea barriz, leunki

irripar dago ontzi-artian!

 

aurrekoa hurrengoa