www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Arrats Beran
Estepan Urkiaga, «Lauaxeta»
1935

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Bertsio informatiko honen egilea: Josu Lavin; Urkiola, 1-1C 48990 - Getxo (Bizkaia)

 

aurrekoa hurrengoa

ITXAS-ONDOKOENA

 

Itxas-ertzeko matte-miñak

zenbat itxaro-orduz egiñak!

 

Kai argijak margoz beterik

ta ontzijak dantzan uretan,

arraunak, ego-ordez, zabalik.

 

Eme azan itxas urdiña!

itxastar orrein begijetan

nok jarri yok arrisku-miña?

 

Usain ta edari bakanak

batzen dabez kai gustijetan.

Muñentzat prest daukez ezpanak!

 

Itxas-ertzeko matte-miñak

zenbat itxaro-orduz egiñak!

 

Portu-aldeko gastarua

galtzori danen seme zara

ta ibilkorra dozu gogua!

 

Lurrera zatorzan orduban

barriz zagoz uñai begira.

Deiren bat dantzuzu barruban!

 

Orra or berein zapi zuri!

Agur baten uso-dardara

euren gora-berak iduri.

 

Itxas-ertzeko matte—miñak

zenbat itxaro-orduz egiñak!

 

Or ba-duaz urdin-ganian

baña kayan dagoz mattiak

zapi zurijak atz-artian.

 

Alkarren zain egongo dira

itxaso ta liorrekuak:

oneik ur, areik lur-begira!

 

Bittartian portu-ertzetan

bakarrik andra eta umiak

zintzo iraungo dira lanetan.

 

Itxas-ertzeko matte-miñak

zenbat itxaro-orduz egiñak!

 

aurrekoa hurrengoa