MUTXURDIÑA
Ardo zuri,
Ardo gorri,
ittunik yagokan mutxurdin
poztu egik zurrut batekin.
Euki neban, euki antziña
—a zan ezkontsari panpiña—
talle-bako etxia.
Euririk etzan egunetan
antxe bai-nebala topetan
egizko aterpia.
Aren nayez eldu yatazan
senargai bi, bijak konkorrak.
Ardanetxeko zorrak
alan kentzeko esperantzan!
Ardo zuri,
Ardo gorri,
ittunik yagokan mutxurdin
poztu egik zurrut batekin.
Ardo gozoena edanik
zato batekin nintzalarik,
—ilgo al da betiko—
etorri yatan, bein, etorri,
mutil maingo, aurpegi-gorri,
nerekin ezkontzeko.
Mattasun zin asko egiñik
edan eustan zato gustija.
Ene ordi txarrija
gero laga nindun bakarrik!
Ardo zuri,
Ardo gorri,
ittunik yagokan mutxurdin
poztu egik zurrut batekin.
Orain aukot euki zatua
—gatz-barik ene lapikua—
samin danen pozkarri.
Artu nagik eure mattetzat
emongo aut eskontsaritzat
laztan samurra sarri.
Goxian goiz ardanetxera
bete-bete egunez aguan.
Ta gabaz sotonduan
sorgin ipuñak kantatzera.
Ardo zuri,
Ardo gorri,
ittunik yagokan mutxurdin
poztu egik zurrut batekin.
|