MUTXURDIÑA

        Ardo zuri,

        Ardo gorri,

ittunik yagokan mutxurdin

poztu egik zurrut batekin.

Euki neban, euki antziña

—a zan ezkontsari panpiña—

talle-bako etxia.

Euririk etzan egunetan

antxe bai-nebala topetan

egizko aterpia.

Aren nayez eldu yatazan

senargai bi, bijak konkorrak.

Ardanetxeko zorrak

alan kentzeko esperantzan!

        Ardo zuri,

        Ardo gorri,

ittunik yagokan mutxurdin

poztu egik zurrut batekin.

Ardo gozoena edanik

zato batekin nintzalarik,

—ilgo al da betiko—

etorri yatan, bein, etorri,

mutil maingo, aurpegi-gorri,

nerekin ezkontzeko.

Mattasun zin asko egiñik

edan eustan zato gustija.

Ene ordi txarrija

gero laga nindun bakarrik!

        Ardo zuri,

        Ardo gorri,

ittunik yagokan mutxurdin

poztu egik zurrut batekin.

Orain aukot euki zatua

—gatz-barik ene lapikua—

samin danen pozkarri.

Artu nagik eure mattetzat

emongo aut eskontsaritzat

laztan samurra sarri.

Goxian goiz ardanetxera

bete-bete egunez aguan.

Ta gabaz sotonduan

sorgin ipuñak kantatzera.

        Ardo zuri,

        Ardo gorri,

ittunik yagokan mutxurdin

poztu egik zurrut batekin.