Arras zahartua zarelarik,

eta ni gaurgero hila

arrats batez

ordu bereziak aurkituko dituzu

sartaldeko ekien usaina

itzulerarik gabeko kaleetan

gautu den airearen iluna

 

alderrai ibiliko zara etengabe

kristalean une zoriontsuak islatzen dituen

ispiluaren bila

-itsasoa 

gure haragietan eguzkia eta desioa-

 

Denbora kristalean hiltzen delarik

drogatu gintuzten musikak

entzungo dituzu

berpizten gintuzten eguneroko azantzak

xaboizko uren

leize ikaragarrietarako

isuri-hotsak

musika-kutxak postal zerebralak

eta ispilu finkoan gure bizitzaren iragarkia

hortz zuri eta azal doratuekin

gazteak antzinakoak zoriontsuak garaiezinak

 

baina ez daitezela zure begiak ilun

eta ispiluak ez ditzala iraungi

beren errealitatea eta zure desira

zahar eta bakarti kausituko zinelako

etsipenak lokartutako begiekin

haizeak

larrazken petral baten orbela darama

 

arras zahartua zarelarik

eta ni hila,

apurtu ispiluak erretratuak oroitzapenak

jantzi koristaren kuleroak eta akantozko diadema

atera biluzik balkoira eta egiozu txiza munduari

leiho itxiek

zu fusilatu baino lehen.