MIRRIX-MARRAX

        Mirrix-marraxaxarekin asi biar dut, lemiziko aurren dostara baita.

        Txikin drenian aurrak, troxuan daudenian orañik, lepotik tilinton ermanez murtxatzeko kirkilara, eta urranto ikusirik bere ezpañetan lemiziko barrak, aita eta amak, anai eta arrebak balimadie, asten dra aurren dostatzra mirrix-marraxiala. Kuen altzuetan aurrak ttontto eseririk, urranduz betartiak, aurren eskuak arrepatrik bi ukaraietarik xabal xabala igaretzen tie goitirik apal bi betarte aldetarik, erranez aldi oro itz bat kala:

                Mirrix-marrax

                Non izan

                Amorzianian

                Zer eman

                Txitxi eta papa

                Non ene partia

                Graitzu pean

                Graitzua non

                Suak erre

                Sua non

                Urak il

                Ura non

                Oiluak edan

                Oilua non

                Arroltze erruten

                Arroltzia non

                Apezak xan

                Apeza non

                Sarria ku... kula kulan meza ematen

        Uyuka erraten dra azken itzak. Aurrek, uyuetra egiten die barra karkila andiak erranez, berriz... Kau aitrik aita eta amek gogotik egiten die berriz mirrix-marrax, aurren dostatziagatik, eta aurren kilikor goxua betartian artziagatik.