ERREZOAN

 

   Mundua monastegi bat zeritzaidan, monastegia

mila monje ta aszeta zimelek

mila urtetan mila otoitzez mila bider itxia...

 

   Basoko aide beltzak errezo serioak

idi nagia zirudien ibarrean —une barnekoi inposiblean—

isurtzen zituan,

                                 izuak,

                                         larridurak,

                      bakardade honek niri lotuak.

Machadoren hala Kafka-ren galderak

nire ixildadeari dagizkiodanean

 

                       —barne muinetan, gelatan—

nik erantzun zehatzak lortzen ditut, batzutan...

Errezoak berriro gauaren putzu hotzean,

                                 arimaren egonean...

 

Hemen ez dut behar ez Rimbaud,

                                 ez Lizardi,

                                 ez Flaubert

                                 ez besterik...

 

             Nadin muin enean,

                        sar nadin berean...

 

1973