www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Zumalakarregi
Joseba Zubimendi
1935

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Zumalakarregi, Zubimendi'tar Joseba. Arreta, 1935

 

 

aurrekoa  

VIII
Ondoren

 

                Asierakoen neurriz.

 

Eun urte dira il zitzaigula

euskal semerik onena;

eskein daiogun eunki-urtean

bere erriaren omena.

Txirorik iltzan, nai utsarekin

aberats bizi zeikena,

iru zaldi ta txanpon batzuek

ludian laga zun dena.

Aintza dezagun euskaldun orok

Zumala aundien izena!

 

Eusko mutillak ikusirikan

Zumalaren soin illotza,

gudara doaz egundo baño

berogo izanik biotza.

Bost urte barru, an nun ager dan

euskaldun miña ta lotsa!

Buruzagitzat autatua da

Maroto zital arrotza.

Auxen bai dala Euskadirentzat

aldi larri ta mingotsa!

 

Milla zortzireun eta ogeita

emeretziko urtean,

ouskal mutillak ageri dira

Elosu inendi gañean.

Bergara urira eltzerakoan

diote ao betean:

—Salkeria da! Galduak gera!

Gudakin ausi ezean,

atzipetuta garamazkite,

jarririk arrotz menpean.

 

Bergara aurreko ibar zabalan

ara bi gudal-ozteak;

itunik daude eusko mutillak,

itxaropenik gabeak.

Erdin Maroto ta Esparterok

egin dituzte pakeak,

besarkatuaz, zin egiñikan

antxin Fuero gureak

berak gordeko dituztela ta

saldurik euskal semeak.

 

Fuero zaitze ango eskeintza

zertan geldi da geroztik?

Nun dira gure asaben lege

eta oiturak ordutik?

Estu lotuta ezin azkatuz

gaude arrotzen menpetik.

Ostu ziguten gendun guzia...

Zoritxarra ager nunaitik...

Ez da gelditzen ezertxo ere

asaben Fueroetatik!

 

Ordutik eusko zerua zegon

illun astunez beztuta,

negarrez eusko seme guziak,

Euskadi oso illunduta,

gure izkera ia galdua

arrotzarekin nastuta.

Illun biotzak, illun sendiak,

itxaropena galduta,

abenda zarren edesti bera

aztutze beltzan sartuta.

 

Bañan Goi-Jaunak kupitu eta

agertu zuan ortzean,

izar dizdikor argi zuri bat

Àbandoko gain-gañean,

Arana Goiri'tar Sabin jaio

zan zoruneko unean.

Zabalik dago bere ikurriña,

Euskalerri dan-danean

eta indartu da itxaropena

geroztik eusko lurrean.

 

Jaiki biotzak euskal semeak!

Itxar gaitezen gaur danak!

Ikurritz done pean jarrita,

aztu lengo neke-lanak!

Lenen zatia JAUNGOIKOA du

ta guzien gain dagonak

maiterik gaitu ta LEGE ZARRAK,

asaben lege sakonak,

azkatasuna bidetik dakarz

Euskadiri zorionak.

 

aurrekoa