HERIOTZAREN KOLORE EZAK...

 

Heriotzaren kolore ezak

margotu zidan barrua,

desesperantzaren irriaz.

hegorik gabeko egunsentiaz,

txaluparik gabeko itsasertzeaz.

 

Izoztutako gorrotozko okarakadak

hertsi zidan eztarria

granitozko hibrido baten eran,

odol eta zotinaren

inzestuzko eztaietan.

 

Haizeak deserrotutako harkaitz malutek

lehertu zidaten begia

lehen amodioaren zaztadaren modura

ene barneko uztargiaren

kolore guztien hiletan.

 

Geroaren etorkizun saminak

eten zidan sarea

ene mariñel bihotz lausotuaren eran

nahia eta ilusioaren arteko

ezinezko maitaleen jokuetan.

 

Eta ene Herriko lurrari

josi nintzaion,

zalantzaren keinuari,

geure arima honen

iheskortasunari.

Ene Herri honi,

ene Herri honi!!!