LAGUN BATI, TRISTEZIAZ

 

Haize ekaitza kobazuloan

sartu zenean

marmarka eta biraoka

bota zituen, bota

koba barneko izadi

guztiak... eta

bere bihotzaren sakontasuneko

ahots, entzule

hasperen eta biztanle

bakarra bihurtu zen.

Gero, Udaberri batez

zeruak eta lurrak eta

espazio sideralak

oihu garratz eta ozen bihurtu

zirenean...

«Ai ene!» zioen bere baitan,

«Zer da kanpoko guzti hori?

Isiltasuna? Isiltasuna ote?»

Eta nik negar egin nuen zugatik

adiskide!