ITZAURREA

 

Nere biotzaren Maiteñoa,

       Jainkoa da.

Erruki gabe beti maite izan det.

Nere gaiñ datozen gezur faltsoak edo torturak pasako dira.

 

                                * * *

 

Jainkoa gezurra balitz, bizitz au sentidurik —ez— bat litzake.

Ala ta guztia,

berbizterik ez balitz,

nere odola izan dedilla lore umillen zuztarretan umedade bat.

Bizitzak odol au biur dezala loreen odol, udaberriren bat

ederragoa izan dediñ.

         Euskalerriko udaberriren bat.

Nik Amalurren besoetan betiko lo datzan bitarte.

     Ala bedi,

            Jainkorik ez balitz.

 

                                * * *

 

      Kantu hau ordea ez da jainko illari teoloji bat,

Jainkoa sufritzen ari dan gizonaren barnean

              ari da kantari.

      Emengo bizitz onekiñ ez nago konforme.

Gure biotzak ditun kezkak, Jauna, Zu bilatu arte?

Izarrak or dabiltz, lertu diran txinpartak bezela

             zeruan,

 

                                * * *

 

Nik egun batez, nekeak milla eta arrangurak soberaki nitula

Jaikoari galde nion.

             Jainkoa bertsolari bezelatsu nere

miñ guztiei erantzuten asi zan.

              Gau gordiñ artan Jainkoak maite nitula

               pentsa nun.

               Egiñak zaizkigun testigutza faltsoak

   edo torturak,

               pasako dira.

 

                                * * *

 

Nere poesia irakurri nai duten guztientzat

                                             erregalo da.

 

                                * * *

 

Abesten astera nijoakizuten poema au gizonaren

eta Jainkoaren arteko alkar izketa da,

            Jainkoari Maiteño deitzen zaio,

            gizonari maitetxo.

Nik Jainkoa horrela ikusi det eta horrela kanta nun.

 

                                        Arantzazuko Goiko Bentan.

                                              S. Inazio bezperaz.

                                                         1973

                                              Goizeko bostetan.