Azkoitiko Miserikordiako
Ama Birjiña Soledadekoari

        Andrea:

        Zure mende gozoan bizitzeko zoriona degunok, zure mendean ta egapean ipiñi ere bear ditugu gure gauza guztiak. Argatik gaur argierazotzen degun papeltxo au, zure mendean ipintzen degu, ta ala artu ere bear dezu zuk; bada batetik gurea da, ta bestetik guk, gure onginaierak egiten dizkuen ongiteakgatik, eman nai diegun sari bat da: ta abek zure eskuetatik bialtzen dizkuen-azkero beren ongiteak ta ondasunak, esku orietatik biurtu ere nai diegu sari au. Ar zazu, bada, gure Ama gozoa, nai oi dezun ongiroarekiñ papeltxo au; eman egiozu zure grazia, ta adierazo egiezu gure ongiñ guziai gure borondate ona, ta eziñ beste moduz paga gintzakeala, ezpada arekin, ta zuri otoitzeak zure Seme Jaunagandik erdietsi dezazula aientzat guztientzat osasuna, bakea, ondasunak mundu onetan, zure umezurtxoetan gasta ditzaten, ta bestean sekulako bizitza; ala eskatzen dizu, Andrea, zure oñetan umilki auspez etziñik,

        Miserkordiako etxeak.

Luis Miserikordiakoak ongiñ
guziai gabon, urte on ta berri on

        Nere biotzeko ongitxo maiteak: Igaroko urtean gabon-saria pranko eman badidazue ere, orra aurten, aurrea artuta, nun neuk ematen dizuedan: Ta nolakoa, ala ere? Zuek geienean gabon egiteko aza-buru bat, edo bakallao puska batekiñ askidatu ta konplitu dezue nerekiñ; baña nik zuentzat berariaz inprimierazo ditudan kantatxo edo otsaldi eder auekin erregalatzen zaituet.

        Oraiñ zuek esango dezue zer apetek edo eroaldik eman didan onetarako. Ara bada, adi ezazue.

        Igazko gabonetan ekusi nituan gure etxean makina bat gabon-kanta inprimitu: batzuek Bilbaokoak zirala, besteak Madrilgoak, Karizkoak, ta eztakit nun añ urrutietako batzuek; ta adios nun berealaxe gogoak eman zidan: Zer! Beste iñun diran eleizak inprimierazotzen ditue, ateratzen dituen kantak (azkenik Bilbaoko San Praxkuko Praille gajoetaraño), ta gure Azkoitiko eleiza ederrean kantatzen diranak illunpean gelditu bear debe? Nundik nora? Ez debe beste erdera mordollozko abek ainbat merezi? Ez bada, Jainkoak nai badeu; ta datorren urtean, bizi banaiz, soñean daramadan gona au salduko badet ere, inprimatu bearko debe deamutxoetan. Orra bada, esan da egiñ, nun inprimierazo ditudan aurten gure Azkoitiko musika aingeruzkoak kantatuko dituan iru kanta-aldiak.

        Jakiñ ere naiko dezue, norzaz baliatu naizan koplak ta beren soñua ateratzeko, ta jakiñ-gura geiegitxo bada ere, ez dizuet ezer ixildu nai. Koplarik geienak nere burukoak dira; ta bost gaubela ta izerdi gozo kosta bazaitzit ere, ondo enpleatutzat ematen ditut diranak. Egia da (ez diot iñori ezer kendu nai), Martin beltz gizajoak, mesederik asko egiñik, lagun eginda batez ere, segidilla, ta arako aria edo kopra andi aetan, bada sekula alakorik nola ekusi ere ez neban, eziñ asmatu neban; ta ark berriz, nola iñunziak egiten ere dakian, asko daki, ta gizon jakintsu bat da. Soñua edo koplea ez da nerea; ez dakit orrenbeste; baña Probintzian diran maixurik pamatuenai eragin diet. Melon antxiñako organista buapo ark, ta Lorentzo dantxariak, biak alkar arturik, atera debe.

        Ala ere, ez dide kantatzen bentajarik eramango, ez batek eta ez besteak; ta ala, ikasi nai deban guztia, ez dauka nigana etortzea baño. ta nik berealaxe erakutsiko diot; bada eztarri garbi garbia ez badet ere, belarriak galantak ditut. Onenbesterekiñ, agur, bada kanpaeak badarauntza ia, gabon egiteko, gure deiez.