MUTHIL ZAHARRA

Bakharrik bizitzeaz unhatua franko,

Xede zerbait banuen lagun bat hartzeko,

Bainan orai andreak zenbat ez du behar!

Ez, ez, nahiago dut egon muthil-zahar.

Herrunka guzietan estatua gaindi,

Egun oroz baitugu mila moda berri.

Hoinbertze gasturekin, nola menaian sar?

Ez, ez, nahiago dut egon muthil-zahar.

Grizetek utzi dute mokanes pullita,

Ustez hobeki dohan lore-dun boneta;

Zer! boneta buruan neskatxa bat nik har!

Ez, ez, nahiago dut egon muthil-zahar.

Sederian sarthuak, printzesak iduri,

Fu! egiten diote soin telapintari:

Horrela uste dute zenbait xoro lokhar;

Ni ez banaiz logale, nago muthil-zahar.

Handiek badakite musikan kantatzen,

Bainan badakitea botoin baten lotzen?

Dendari jornaletan zenbat urre, zilhar!

Ez, ez, nahiago dut egon muthil-zahar.

Mirail baten aldean, goizetik, josiak,

Han dituzte miratzen aurkhintza guziak;

Egun gauza bat eskas, bertze zerbait bihar,

Nor ez da lotsatuko? Gauden muthil-zahar.

Zenbat senhar munduan, gaizki gerthatuak,

Lephoraino sasian direnak sarthuak!

Orai egiten dute berantegi nigar:

Hanbat gaixo berentzat; egon muthil-zahar.

Ezkontzako bideak, legun eta garbi;

Urrundik begiratuz, du belus'iduri:

Bainan da hurbiletik, dena harri, bizkar,

Nola bainaiz laususko, nago muthil-zahar.

Segur da, deithuko nau, batek galai hotza,

Behar bada bertzeak harpagon zikhoitza;

Laidoen jasaiteko senti baitut indar,

Askoz nahiago dut egon muthil-zahar.

Oi! hauxe da mendea gizon gaztendako!

Orain andreak dire, jaunen larrutzeko;

Ez othe da, diozu, xuhur zenbait bakhar?

Ez nezake zin egin, gauden muthil-zahar.

Hobeago zuretzat othe da zoria!

Zuri nago, neskatxa goregi jarria?

Utzatzu sobraniak, izanen da senhar,

Non-ez, egonen zare bortxaz neska-zahar.