OTARKA AZA

BIDAZTIA

BASERRITARRA

2. BASERRITARRA

GELTOKIKO JEFIA

MIKELETIA

        Alkarrizketa au burni-bidean gertatzen da. Geltoki batean trena gelditu da, ta geldi dagon bitartean, kotxe batean doazen bidaztiak ala itzegiten dute.

BIDAZTIA: (Sartuaz) Arratsalde on, jaunak.

BASERRITARRA: Baita zuri ere.

2. BASERRITARRA: Ongi etorri.

BASERRITARRA: (2. baserritarrari) Ez al egoan bada lo?

2. BASERRITARRA: Jaun orreri agur egiteko esnatu nauk eta neri ori esan...

        Ez dek orregatik berriz ori esaten lanik izango. (Lotan asten da berriro).

BIDAZTIA: (Baserritarrari) Faborez jaso zazu otar au toki egiteko.

BASERRITARRA: Ez jauna.

BIDAZTIA: Nola gero ezetz?

BASERRITARRA: Ez jauna, esan det.

BIDAZTIA: Bi andre datoz ta berentzat lekua biar da, ta otarrak ezi juan ditezke gizonen lekuan.

BASERRITARRA: Egia, ezin juan ditezke.

BIDAZTIA: Orduan ez dakit, ba, zergatik kendu nai ez dezun otar ori. Jarri zazu or goian sarian, lekurik baldin badago.

BASERRITARRA: Ez det jarriko.

BIDAZTIA: Zergatik ordia?

BASERRITARRA: Neria ez delako, arraiua!

JEFEA: Zeinena da, ba?

BASERRITARRA: Lo dagon onena. Tira, zu, lo al zaude? (2. baserritarrari itzeginaz)

2. BASERRITARRA: Zertarako daan.

BASERRITARRA: Otar au exeri-lekutik kentzeko.

2. BASERRITARRA: Bai, berialaxe (Kentzen du otarra) Orra esana egin; exeri, nai dezutenean.

JEFEA: Eta zergatik ez dezu esan ori asieratik?

BASERRITARRA: Jaun onek galdetu ez ditalako. Kanpela jazten duten auek gu baino motzaguak diralako, gutxiago dakitelako. Aurren-aurreneko esaten da: «Zeinena da otar au?» Eta otarraren jabeari esaten zaio: «Nai al dezu faborez kendu otar ori ortik?» Aginduakin egiten dezute zuek. Neri ez dirazute agintzen zuek ezertarako. Gizonetik gizonera alde gutxi.

JEFEA: Tira, bada gizona, tira.

BASERRITARRA: Jo zazu orain nai badezu trena asteko txilipitua ta guazen azkar, etxian txerria iltzeko nere zai daude ta. Tira, jo txistua. Arre! ...