Euskal-alderdia

Olabeaga'tar Iñaki

Anima-giroaren sortzalle

degu gure lurraldia.

Euskal murrin-illunen egille,

be-aldeko alderdia.

Mugagabia nai ta nora io?

Urbilko piñu basora;

baita mendi aldapa pikoan

izango, zure gogora.

Baztergabea bai itxasoa,

burutapen oso argia.

Itxas luze-zabalari esker

degu apain gure erria.

Ezin diteken bikain osoa

baztergabeak darama.

Lurraldietan eziñezko danez

itxasoak degu emana.

Eguzki ertzia da itzala,

lur muga degu mendia.

Euskal zeru ozkarbi ta ixilla

gure animen iduria.

Aldiz, urdiñ-arre ikusten degu,

astun eta lergarria.

Orrela oratutzen ari da

Euskal gogo berezia.

Bestetan, urdiñ-garbi ager da

urrutiko pake ekarle.

Urdiñ-garbi ixilla nai du izan

barruko bare sortzalle.

Odeiez estalita tarteka,

une bateko izare,

aldiz-aldiz guri gogoraziz

betiko alde egite.

Bai motz degula mendiko isla!

Jakin naia, ala ere

suspertzen digu bizi biziro,

eramanaziz beste alde.

Burua iñoiz makur ez duna

orra beti buru makur.

Alderdi indarra aundi izan ta

adorea galdu ziur.

Euskal nortasuna gal ez baña

oso-gai berrik du artzen.

Lurraldeak bultz gogortsu egiñez

adorez beteta jartzen.

Ixiltasunen bizi jabetzaz

Euskal-erria ager zaigu.

Tarteka betillun, beti gozo.

Bere giza alaxe degu.