Itz Neurtuz
Ludi-zear
Aurraitz
Aurre'tar Andoni, neure loba
kutunari, gogo-barnetik.
Goibel minbera batek estal zidan barna
neureengandik alde nun egun apurtuan.
Arrez gero gal-pozen itsas goibelean
lema bako izontzian nabil ara-ona.
Itunaren uginak erriminez ekaitz,
atsekabeen kai ixilan oro daurkit ustel:
Gogai bako bizitzek ames gaikoz tentel
ioan sena lur ontan eskuratzea gaitz.
Zoruntsu bizi nintzan geure basoetan,
goiz-iluntzeen garbia gogoak osasun.
Maitasun-lokarriak biotz-alkartasun.
Azkatasun ezea arnasa bularrean.
Izadi gordinaren otsezti gardena
gogo-egaztadaen atseden gozatsu,
mendi ta arruak nitun bizi-pozen kutsu.
Zorunik bage orain. Au bizitze ituna!
Baina oro aldea zait urrunen laino ixil
ta gorrak eragozpen. Eta malkoz usten
zait tamalen sakona barne legorraren
bakartade itzalean geraturik, amil.
Gaiak lorrindu bako basoko bakea!
Gomuten oiartzuna biotzean zauri
nabil, zugandik alde nunez gero, uri
izkanbil eta abarren urduri nekea.
|