Itz Neurtuz
Agurra
Aurraitz
Agur, Euskalerria!
neure ames-zelai.
Agur, Aiengiz maite!
basotarte alai.
Agur iaiotetxea:
«Mendieta-Agerre»
Artotza ta Gantzabal,(1)
tontor eta larre.
Agur etxeko maite
ta adiskide minak,
Agur zaldi ta zakur,
ta abere otzanak.
Biotz urratuaren
malkoekaz maite
agurra dazaizuet
Iainko'k nai dun arte.
Agur landen ezea
ta latsen gardena.
Basoen bakea ta
geure Eliza deuna.
Euskalerri'ko ortzia
ta basetxeen gentza.
Oro uzten zaituet
saminez biotza.
Or geratzen zare nik
maiteen zaitudenak.
Urrunetara noa
gogoan ametsak.
Barnan daroat Euskal
mendien eresi:
Aberri-maitasunak
ezingo du igesi.
Diruzalekeriak
ez naroa urruti:
Azkatasun-zale naiz,
Kristar ta iainkoti.
Bizitzeko zidorren
zioak dirala
neureak uzten ditut.
Au mundu tamala!
Biotzeko saminen
osakai itxaroa,
Zeugan uzten tut, Iainko,
soin eta gogoa.
Iraun nazazu, ba arren,
osasuntsu ta on,
berriz biurtu nadin
leen bezin zorion.
(1) Lats eta tontorren izenak.
|