Dac Oragne

(Dac Oragne, Europa ifar sortaldeko

poetaren bost obra tipiren translazioa,

haien itzala doi doi dena)

           I

Zeru lainotuaren

azpian uhainak

hondartzako urratsak desegiten,

tristura basahate

lerro bat da

aidean iragaiten,

gero eremu

bakartietan ez da

ezer geratzen,

salbu eta amodio

gutunen bat

           II

Bizitza: ez da

atzeruntz itzultzen

eta, aurreruntz,

ez garamatza inora.

           III

Asun hostoak gara.

Beste lekutara

aldatu ezinak,

haizeak gupida gabe

astintzen gaituela,

besarkada mingarriaz salbu

amodiorik ezin dugula,

igitaia zorrotzen irrikaz

zimelduz bizi garela.

           IV

Hare erlojua

aleka aleka,

eta haizeak

ez du harearen

erorketa astintzen.

Kristala nekatua,

hauskorra da

mailu kolpearentzat,

baina ez dago kolperik

eta hareak, hareak

agintzen du denbora.

           V

Eta une bakoitzean

herio nimino bat erratzen da

errautsetarik, handi handitzen

eta haran guzian

nagusitzen da,

behelainoa bezala,

zirrikitu guzietarik sartuaz

gizasemeen bihotzak konkistatuaz.