Itxaropena

Muniategi-tar Sabin

Bai dala ona

larrosazko elburu

naiz nekaldi orotan

gogoz, arduratsu,

(mendietan, zelaietan...)

bai dala ona, guztiz,

arnas artzea

biotzari egaraziz

itxarozko goietan!

Ez utzi itxaropenari

gogo makalezko alamenduetan

bertanbera eroriz

burua galtzen.

Deusezpen uts-utsean

ez ba, ez utzi

erdoituraz usteltzen,

bidea irikiz ondamendiari.

Munduko eragozpen,

bideko sastrakatan

naiz lur ikararik gogorrenetan

ez ba utzi iñolaz,

amor ematen etsipen baltzari.

Itxaropena sartu biriketan ta,

iaso bizitzaren erpiñera,

edo baita edozein amillera;

maitasunez eroan bai, gogotan,

menduak berrituz, egunik-egun,

eroan lantegira, gizartera,

gizonkiro azaldurik edonun

bizitzako goibera guztietara.

Galtzarpean naiz eskumuturrean

eroan bai, zentzuzko kemenean,

eroan kolkoan naiz sakelean

erabillirik sinistetsu, beti,

zeure biotz, zeure esku artean,

gerta dedin elburuzko ilinti

aldiak opa leiken gau beltzean.