Aingeru ona
Rafael Alberti
euskaratzailea: Muniategi'tar Sabin
Nik nai izan nuana etorri zan,
nik deitzen niona.
Ez babesik ez duten zeruak garbitzen dituana,
aterperik ez duten artizarrak,
aberririk gabeko illargiak,
elurrak.
Esku batetik eroritako elurrak bezela
izen bat,
amets bat,
bekoki bat.
Ez a, bere illeai
eriotza lotu ziona.
Nik nai izan nuana.
Ortzia atzaparkatu,
orriak zauritu, leiarrak igitu gabe.
Bere illeai
ixilla lotu zion a.
Gero niri miñik eman gabe
bularrean argi goxozko ibaiertz bat atxurtu
ta gogoa ain ibilgarri egingo didana.
|