—Itz Neurtuz—

Maita-legea, nola?

Jose Aguerre

Iñun bizi zirela, elkar-berezirik,

gizakume ta ema, beiñola aurkiturik,

lotu ziren bat batez xit maitemindurik.

Maite-zurriz ez zen ha, naiz zun azalarik;

maita-adina behar da ondu-zoriturik.

Orra ba, kasu artan ba zen olakorik?

Xirrinta guri batek eragabeturik,

olde zindok ajetzen damuz da gertaurik:

ola ez uste denik maite legezkorik.

Maiteminetan sarri izan da agiturik;

sua gar egin dela dui-dui oharturik;

unek ere maitasun ez du manerarik.

Solas funtsa non ez den, ez bila maiterik;

gogoan bear da bake, soñan ez kutsorik.

Olaxen maitariak dira zirtolarik.

Legez-maite ta sua ez nas iñolarik,

garretan errerikan are gutiagorik;

sugeldoz dirau suak xukunki bildurik.

Aintzirako narea ar zazute idurik

edota gau bateko, zohar dagolarik...

Orren antzapidetan alegin bederik.

ajatu — igatu

zirtolari — gauz polliten esale

zohar — ortzi garbi-garbia.