Itz-Neurtuz
Etzun izan erantzunik
Aurraitz
Aitz-ura bezin garden zinan maitetasun,
nere biotz-barruan bakarti ta zintzo;
zutzako ziran nere zotin eta mintzo
kabia beroa zindun nere tamaltasun.
Leun eskintzen nitizun, ilunabar ta goiz,
pozkida ta atsekabez ondutako kanta,
biozketa samurrez ereskidetu-ta;
baina etzuten izan erantzunik inoiz.
Uste sakituaren zidor neketsuan,
burestun bat ezarri bai-nizun azkenez,
arduratsu egin-da, mingostasun-lorez;
ixilaren zelaian zimel-zimeldu zan.
Saminez geratu zan ixil otzan bakar,
tamal minduak esi, biotz utzituan,
lore zimel ta kanta pusketak oinetan;
geroz maitasun-bidez biotzkadak makar.
Orain amesetan lez, urrunetan zakust
zaurats baten ostean, gentzaz, estalirik.
Berriz etortekotan... ez ekarri istorik
Zugaitik yasantzeko adorerik ez dut.
|