Itz-Neurtuz
Laztana!, neurea!
Arrutza eta Egia'tar Mikel Arrugain
Zelai zabal haretan
kabirik txukunena
neukan aukeratuta,
laztana, xeurea.
Urretxindor alaien
txintatxo gozoenak
entzuten ziran bertan,
goizetik gaubera
Galeperrak ostera,
beren pospolinketaz
alaitzen zuten usu
zelaitik, etxea.
Belardi loratsuak,
errekasto bizkorrak;
ludian izan zeinken
ames eztiena.
Hantxe bizi giñian
bakean ta jozkiro;
hantxe dastatu nuen
eztizko abea.
Berton igazi nuen
aldirik samurrena;
berton erraiten nixun
Laztana!, Neurea!
(Oarra: «Nixun» erabiltzen dut «nizun» erabili bearrean. Nire ustez elederrez ari garanean, «iketa» edo «itano» alde batera utzirik, era hau erabilli bear genuke. Lagunen batekin begirunez mintzatzen garanean, «nizun», «duzu» eta abar, baiña adiskidetasunez, barrukotasunez mintzatzean, «nixun», «duxu» eta horrela).
|