—Itz Neurtuz—

Ezti gozoa...

Ilaunbe

"Euzko gogoa"ren irakurleei

Lorategi zaar, apañenik;

bertan usaitsu, naro lilik;

buru liraña intzezko bitxiz,

dizdiratsu zilarrezko izpiz.

An azaldu laster erleño

iñork ikus dagian baño

polikiago burrun-burrun

biraka urduri lora-ingurun.

Dantza biguin lora-mimiko,

ezarri gero kukuriko,

t'antxe geldi-geldi erleño

garo-tanta txuka duaño (miazka arteño)

Miztuz gero erle gorrizta

urrunera zaigu abia;

baño berriz, lorerik-lore;

bein da berriro, zer nai ote?

— Erle muñuño, marmaritsu,

lorerik-lore zer dagizu?

— Ara, garo onetxen guriñez

ezti goxo landu, ta udastez.

Ezti-mindun oro etorri

ta ase lezke gose bizi...

Gero aien pozor-tutu

aoa ur-ur biurtuki

Gure Asaben baratzako

eztigai gozodun loratxo

ele ama euskera dezu

idazleok erle gaituzu

Idazleak intz-tanta miztu

ta irakurgai-ezti lan dizu.

Otoi! zuk gose biziz artu

ta gogo-biotz txukatu zazu.