—Olerti—

Nere kabiari begira

Astigarragatar Joxe Andoni An. (Sorginpikoeta)

Erri arroak atzera utzita igesi nator

           ibar mendien naiean...

Ixildu bitez olaetako dunbots legorrak

           entzun dezadan, goizean.

sega zorrozten ari danaren doñu apaña,

           ta urrun-menditik datozten

aizkora tanka ta adar durundak iraun bezate.

           Asi, biotza, abesten!...

Ez guturiak, ez jauregiak... Zoaz lenbailen

           iturriaren albora

ta abestu antxe, bakardadean, laadako kantak

           ur garbiari begira...

Goizeko intzetan kantari dauden eskiñasu ta

           birigarrokin batera,

kirkil alaiak egun guztian aspertu gabe

           abesten duten antzera.

Abes dezadan... Ongietorri eman deiodan

           egun senti goxoari,

sorkaldetikan dizdiz argiak bialtzen ditun

           eguzki pozgarriari...

Ospa dezadan ostro loreak erabilliaz

           datorren itsas aizea,

errekaren ertz apaintsuetan parrez

           dagoan udaberriko lorea.

Ikus ditzadan mendi barruan adarrik adar

            «txio» dagiten txoriak,

ollategiko esi txikian alaratutzen

           diraden ollo taldiak,

tellatupeko kabi beroan susmurtutzen dan

           uso bakun da garbia,

sagastietan lorerik lore marmar luzean

           leial dabillen erlia.

Kanta dezadan basoetako pago aritzen

           atsegiñezko itzala,

kanta dezadan ibar txokotik geldi dijoan

           erreka garden apala

Jauregi baño naiago det nik mendi artean

           dagoan etxe txuria...

Lilitegiak baño naiago arkaitz arteko

           elorriaren loria...

Kanta ditzadan zeruai muinka dauden mendi ta

           belardi apain jantziak,

eta zelaian alkar musuka laztantzen diran

           gari sail ori-oriak...

Ale mardulez beteta zauden sagartz trinkoa

           zure itzala nai nuke!...

Nere biotzak, ale oriak zulatzen ditun

           txori bat izan nai luke!...

Urrun nigandik enparantzako dantza lizuna,

           urrun irrintzi baldarra...

Betor mendiruntz doan gurdiak egiten duan

           atsegiñezko negarra,

betoz su ta gar laian dabiltzen gazte sendoen

           oiu kementsu ta alaiak

eta soroan, golde pisua aruntz-onuntza

           dabilten idi gorriak.

Zuengan nator mendi zelai ta sugaitz loreak

           zuen altzope emera...

anbro goxoak piztu zaituzten arros ederrak!

           Zuen usaia artzera...

Kanta zerutik datorren aide artutzen dezun

           olerkari euskalduna.

Kanta zeruan jolas dabiltzan izar argiak,

           kanta J AUNAREN almena.

Donostian, 1951'go Abenduaren 21'an,

irugarren saria eraman zuan olerkia.