EZKUTUKO BIZIMODUA
|
Segur asko orain bezalaxe izango da. Esnaturik izango naiz,
pasiloan ibiliko gora eta behera. Meategitik irteten den
meatzariaren modura, etxe osoaren isiltasunetik
igoko zait, bat-batean,
igogailuaren zurrunga. Entzutera paratuko naiz
ate burdinazkoen zaplastekoak, eta oinotsak
eskailburuan, eta igarri egingo diot
txirrinaren larritasuna dardarka hasiko den uneari.
Nor diren jakingo dut. Berehala irekiko diet. Dena galdurik,
sar daitezela dena esan beharko diedan horiek.
|
LA VIDA FURTIVA
Segurament serà com ara. Estaré despert, / aniré amunt i avall pel corredor. Com un minador / que surt d'un pou, em pujarà / des del silenci de tota la casa, brusc, / el ronc de l'ascensor. M'aturaré a escoltar / el bufeteig de portes de metall, i els passos / pel replà, i endevinaré l'instant / que arrencarà a tremolar l'angúnia del timbre. / Sabré qui són. Els obriré de seguida. Tot perdut, / que entrin aquests, a qui ho hauré de dir tot.
© Gabriel Ferrater
© itzulpenarena: Gerardo Markuleta