GURUTZADA
|
Ordua hurbiltzen delarik,
amonak eta haurrak
logelen hondoan kuzkurtu ohi dira;
eta garbiketaren gelatxoan
dontzeila hasperentsuak,
guztiarekin ere, dotore asko jartzen dira.
Baina gizonezkoak —adi honekin—
haltzen gisan altxatzen dira
mahai suntsituaren ondotik;
atalondora irten, ortzea aztertu,
eta perla faltsuaren kolorea.
Serio, krisialdian diren heroien gisan,
doi-doi besarkatzen dute
emazte ihartxoa,
gaixo-erraz aspaldi.
(Txakurra intziri ahulean aritzen da
etxarteari begira.)
Eta «agur» oihukatzen diote guztiei
ahots sendoz, eta besoa erdi altxaturik,
isilpean sinesgogor, beharbada,
baina agerikoan errukigabeak.
Binaka,
ehundaka eta milaka,
oldartzen dira
arratsaldearen karrika mortuetara.
Gisa martzialez, edo matxinatu itxuraz, hor nonbait,
aurrera jotzen dute, korrika
—helmuga bakarreko pelotoiak,
zenturiak, legioak—
oldartsu, lasterketa bakarrean
elkarren lehian,
erasoaldi handien
edo ihesaldi handien
patu erraldoiak harturik bezala.
Arrisku handiz —o, bai,
giroan euri zantzuak
suma daitezke eta—,
katoliko zintzoak,
gurutzada-gudari ahobatekoak,
gizon
bakar
baten
gisan,
futbol-zelai berrira doaz, futbol-zelaira.
|
LA CROADA
Quan s'acosta l'hora / les àvies i els petits s'agemoleixen / al fons de les alcoves; / i al recambró de la higiene / donzelles sospiroses / s'emmirallen, malgrat tot, amb càlcul. // Però els barons —fixeu-vos-hi!— / s'alzinen com pollancres / vora la taula devastada; / surten al porxo, / escruten el cel, color de perla falsa. / Bròfecs com els herois en crisi, / abracen per damunt / la muller eixuta, / que temps ha malalteja. / (El gos lànguidament udola / abocat a l'eixida.) // I «adéu» criden a tots / amb veu entera, / i alcen el braç a mitges, / secrets escèptics tal vegada / pero en l'extern inexorables. // De dos en dos, / centenars i milers, / es llancen / a les desertes vies de la tarda. // Entre marcials i amotinats / avancen, corren / —escamots convergents, / centúries, legió— / impetuosos, emulant-se / en la carrera única, / com assumits pel fat enorme / de les grans ofensives / o els grans èxodes. // Perillosament —oh sí, / que en l'aire sobreneda / un pensament de pluja—, / catòlics de debò, / croats unànimes, / com / un / sol / home, / van a l'estadi nou, van a l'estadi.
© Pere Quart
© itzulpenarena: Gerardo Markuleta